Het internaat in Bidara Tjina Huishoudelijk werk
Het corvee in de keuken was altijd
leuk, er werden grote broden gesneden
en dat rook heerlijk. Wanneer je ging
uitdelen, legde je op het bord van je
vriendin een extra dikke boterham.
Als kleintje was je altijd benieuwd wat
erop je boterham zat en stiekem keek
je er al van te voren onder: boter en
suiker, melkpoeder of zelfs pindakaas.
Voor we de Idas ingingen, moesten we
in de rij staan en netjes als een soldaat
naar binnen gaan. In de uitspanning
kwam een zuster naar het schoolplein
en zij deelde de boterhammen uit.
Na school hadden we even pauze, be
halve de groep die het warme middag
eten moest verzorgen.
Na het eten ging de jong-
Zoals ik vorige maand al
vertelde, zat mijn broer in
Djakarta op een internaat en
wij in Soekaboemi. Op een
keer vertelde hij bij de biecht
dat hij die zondag niet naar
de mis was geweest, omdat
hij zijn zusjes in Soekaboemi
bezocht had. Toen heeft de
pastoor geregeld dat wij in
Djakarta in het katholieke
internaat St. Vincentius in
Bidara Tjina geplaatst werden
en mijn broer in St. Vincentius
in Kramat. Daar zijn wij jaren
gebleven.
hangmat van canvas dat om twee
ijzeren stangen geslagen was.
's Morgens moest je vroeg opstaan en
je eigen 'bed' opmaken. Kinderen die
in bed geplast hadden, moesten hun
hangmat van de stangen halen, opvou
wen en op de grond leggen. Je ging
gauw naar beneden naar je kledingrek-
je om je handdoek en zeep te pakken
en een mooi douchehokje te kiezen.
Gauw haar kammen, schoenen aan
doen en naar de mis.
Iedere dag werden de taken verdeeld en
van de oudere groep waren vier meisjes
aangewezen om ontbijt klaar te maken
voor de ongeveer tweehonderd kinderen.
Voor het ontbijt moesten we bidden en
je mocht niet praten tijdens het eten.
ste groep slapen voor een
uur en de rest deed ongeveer anderhalf
uur huishoudelijk werk. Niet alleen
kleding wassen en strijken - de lakens
deden de zusters zelf in de wasserij -
maar ook de lange gangen en badka
mers schrobben. Strijken deden we in
een aparte strijkkamer met strijkijzers
die met gloeiend houtskool warm ge
houden werden. Afhankelijk van de
indeling mocht je soms ook borduren,
vaak een tafelkleed met een mooie
tekening. Hierna douchen, iedere groep
op zijn beurt.
Er stonden wel veertig douches, maar
toch niet genoeg voor ons allemaal.
Van vier tot vijf gingen we ons huis
werk maken in onze eigen huiskamer
onder toezicht van een zuster. Na ons
Het tehuis was door de Zusters
Ursulinen opgericht voor
meisjes van klein tot groot.
Het was een groot complex met
ernaast - toegankelijk via een poort -
een school, 's Avonds werd de zware
poort gesloten, zodat je je veilig voelde.
Hoe een dag verliep
We sliepen op slaapzalen in een soort
Studie 's middags in de huiskamer
onder toezicht van Mère Anna.
Tekst: C.V. de Jong-Thijssen
Werken in de
strijkkamer
met door
gloeiend
houtskool
verwarmde
strijkijzers.
43ste jaargang - nummer I 2 - juni I 999 I 7
