De vogeltjesmarkt
Wie wel eens op deze vogeltjesmarkt is
geweest, kent het beeld van de honder
den vogeltjes, kooien in alle maten en
soorten, en het soms met afgrijzen be
keken, levende voer. In de vrije natuur
komen steeds minder vogels voor die
als een bedreiging worden beschouwd
voor de oogst. In een kooi worden ze
gekoesterd en met veel geduld worden
de mooiste klanken aan hun kelen
ontlokt.
Op een bagagedrager staat een papieren
zak rechtop, de randen een beetje
teruggeslagen. De man van de fiets
steekt een stokje in de opening van de
zak en als we nieuwsgierig dichterbij
komen, kijken wij in minstens tien
kleine vogelbekjes die, happend naar
het stokje, voedsel krijgen aangereikt.
Opnieuw doopt de man het stokje in
een voedzaam prutje en, hup, daar
gaan de bekjes weer krijsend open als
het stokje in de buurt komt. Wanneer
de man echter vindt dat sommigen
genoeg gehad hebben, duwt hij ze met
het stokje opzij en komen er weer an
dere opengesperde bekjes te voorschijn.
Terwijl wij verder gaan, troosten we
ons maar met de gedachte dat er straks
een liefhebber komt die een prachtige
kooi koopt en de vogels vertroetelt als
een eigen kind.
Toko Oen
Even later steken wij het drukke ver
keersplein over en met Toko Oen aan
de overkant gaan we in de richting van
de alun-alun.
Rond de alun-alun wordt het trottoir
bezet door straathandelaartjes van
allerlei slag, die hun negotie zo hebben
neergelegd dat normaal lopen onmoge
lijk is. Dus constant ontwijkend stapt
iedereen tussen de uitstallingen door.
Er zijn wat witte wolkjes in de blauwe
lucht verschenen en een briesje doet
prettig aan. Wij steken de straat over
en komen onder de afdakjes terecht die
boven het trottoir zijn gespannen
tussen de winkels en de straathandela
ren. Het pad is daardoor maar smal en
schijnbaar lopen we altijd tegen de
stroom in.
We wurmen ons tussen de straathan
delaren door naar de straat ernaast,
maar brede rijen geparkeerde betjaks
dwingen ons tussen het verkeer.
Verwachtingsvolle gezichten roepen
meteen 'Becak, sir? Becalc, madam?'
Dat schiet dus ook niet op en gelaten
schuiven we maar weer terug in de rij
onder het afdak.
Poto, poto
We zijn nu de markt genaderd
en dat is goed aan de drukte te
merken. Handelaren proberen
hun waren onder de aandacht
te brengen en enkele vrouwen
zitten stil met wat fruit en
groente op kopers te wachten.
Anderen hebben zo weinig aan
te bieden, dat je moet vrezen
voor de dagopbrengst, maar het
meest aandoenlijk zijn de in
lompen gehulde schimmen die
met uitgestoken hand om een
paar rupiah's vragen.
Als wij de donkere hal van de
binnenmarkt betreden, valt er
meteen een benauwende deken
van stilstaande lucht over ons
Barongdans omgeving Ubud.
Markt in Malang.
Ceremonie in Singaraja.
43ste jaargang - nummer I 2 - juni I 999
23
