'ib buig alleen voor God,' antwoordde de man,
zonder vrees
gedaan om dit bevel te gehoorzamen.
We stonden allen aangetreden toen het
bevel werd gegeven en bogen allen als
knipmessen, op één man na, een
Men leze over de moeizame herovering
van de Pacific-eilanden, waarbij
duizenden Amerikanen sneuvelden en
nog meer Japanners zich doodvochten,
innemen, namelijk al het mogelijke
inzetten om in de toekomst een oorlog te
voorkomen.
In dit opzicht is het misschien zinvol om
bebaarde Indo-europese soldaat.
De Japanse korporaal, die het appèl
afnam, ging met de tolk naar hem toe.
Hem werd gevraagd waarom hij niet
gebogen had.
'Ik buig alleen voor God,' antwoordde
de man, zonder vrees. Nadat de tolk dit
vertaald had, vertrok de korporaal
zonder verder te reageren. Dit voorval
heeft diepe indruk op mij gemaakt.
De man had evengoed ter plaatse
afgemaakt kunnen worden, gezien onze
jongste ervaring van het met de bajonet
doden van drie ontsnapte en daarna
weer opgepakte krijgsgevangenen.
Atoombommen
Geregeld werden wij geconfronteerd
met de ramp die zich door het werpen
van atoombommen op Hiroshima en
Nagasaki voltrok en erkend moet
worden dat de Japanners, die daarbij
persoonlijk betrokken waren, groot leed
is aangedaan. Daarop wil ik niets
afdingen. Maar, zoals Laurens van der
Post in zijn reeds aangehaalde boek stelt,
'er is een andere kant aan het probleem'.
Hij beschrijft hoe het een uitgemaakte
zaak was dat, wanneer die bommen niet
geworpen waren, enige weken nadien de
invasie van Sumatra en Java zou zijn
ingezet, hetgeen tot gevolg zou hebben
gehad dat de Japanners alle daar
aanwezige krijgsgevangenen en
geïnterneerden zouden hebben gedood
en voorts zich zouden hebben
doodgevochten. Door het werpen van
de twee atoombommen is de nutteloze
slachting van honderdduizenden mensen
voorkomen.
omdat zij zich niet wilden overgeven.
Het wordt tijd dat men stopt met het
beklagen van de slachtoffers in
Hiroshima en Nagasaki en dat het
inzicht gaat rijpen dat het werpen van
deze twee atoombommen de enige
mogelijkheid was om een einde te
maken aan de oorlog in de Pacific.
Vergeving
Het is voor mij altijd een moeilijk
probleem geweest waarom men zich zo
specifiek tegen de kernoorlog is gaan
Wanneer vrouwen in
dezelfde mate
vertegenwoordigd
zullen worden als
mannen in de
hoogste
regeringscolleges,
bestaat de
moge lijkheid dat
rampen hunnen
worden voorkomen
inzetten, in het bijzonder vanuit officieel
Christelijk standpunt. Men kan naar
mijn oordeel maar één standpunt
terug te komen op de ideeën van
Laurens van der Post, neergelegd in de
slotbeschouwing van The night of the new
moon. Hij bepleit daar in wel sprekende
vorm de noodzaak het element
vergeving alom onder de mensen te
verspreiden ter voorkoming van een
kernoorlog of andere catastrofe.
Hoezeer ik dit element vergeving ook
toejuich, toch lijkt het mij nuttig het oog
te richten op meer praktische
oplossingen van dit wereldprobleem.
Vrouwen
Een punt zou ik naar voren willen
brengen. In mijn leven hebben zich twee
wereldoorlogen voorgedaan, waarbij de
beslissing tot het voeren van een oorlog
uitsluitend door mannen werd genomen.
Het zou mijns inziens een keer goed
kunnen zijn wanneer in alle landen de
vrouw een rol van betekenis zou gaan
spelen.
Mijn oog is hierbij niet gericht op
figuren als Katharina de Grote of Maria
Theresia, maar meer op het geleidelijk
aan meer plaats inruimen in bestuurlijke
colleges voor de vrouw. Wanneer in de
hoogste regeringscolleges op den duur
de vrouwen in dezelfde mate
vertegenwoordigd zullen zijn als
mannen, bestaat de mogelijkheid dat
rampen kunnen worden voorkomen.
De illustraties zijn afkomstig uit:
Birma spoorweg, een visuele herinnering door
Otto Kreefft. Dordrecht, 1998.
Het boek is verkrijgbaar bij de
stichting Stabelan, Halleyweg 16,
3318 CM Dordrecht, tel. 078 - 617 04 09.
44 ste jaargang - nummer 1 - juli 1999
17
