'[ArtfrlJW Kitty Pauselius bij ons bekladde kuis. 'Goed,' zei Groen. Ze onderzochten de jeep en konden natuurlijk niets vinden. 'Waar zijn de rantangs?' vroegen ze. 'Luister,' zei Groen, 'ik heb jullie toestemming gegeven om de jeep te inspecteren en nu eruit.' Dokter De volgende dag moest ik met mijn oudste dochter van vier jaar naar de dokter, omdat ze zware buikloop had. Dokter Gabler was een warga negara Indonesia. In het wachtlokaal wachtte ik met de andere Indonesische patiënten op mijn beurt. Twee jongelui die op straat wacht hielden, kwamen zijn erf op en in het wachtlokaal vroegen ze wat voor nationaliteit ik had. 'De Nederlandse,' gaf ik als antwoord. 'Dan mag je hier niet behandeld worden,' zeiden ze. Ik stapte naar de jeep waar mijn Indonesische chauffeur wachtte. 'Meneer, u mag wel naar de dokter, wilt u naar hun hoofdkwartier gaan in Kediri?' 'Goed, laten we gaan.' Bij het hoofdkwartier kwam een jongeman op me af en vroeg wat ik wou. Ik vroeg hem waarom mijn dochter als Nederlandse niet door een Indonesische dokter geholpen kon worden. 'Onze strijd voor het verkrijgen van Irian Barat is totalitair en al worden de Nederlanders verbrand of vermoord, dat alles kan ons niet schelen.' 'Mooie kerel ben jij, dus mijn dochter van vier jaar die erg ziek is kan gewoon creperen. Weet je, dat zelfs tijdens een oorlog een gewonde vijand wordt geholpen?' Erna van Ceylon voor haar huis. Izin Een jongeman kwam naar buiten die het hoofd bleek te zijn. Hij vroeg wat er gaande was. Ik legde hem uit dat mijn dochter erg ziek was en dat ik in het wachtlokaal van een Indonesische dokter eruit gegooid was. 'Wilt u misschien naar de plaatselijke Amerikaanse missiedokter gaan, die mag u gebruiken.' 'Eerst wil ik naar mijn dokter gaan en die kan dan de Amerikaanse dokter vertellen wat voor medicijnen mijn dochter moet hebben.' Hij ging ermee akkoord en ik kreeg een briefje dat ze behandeld kon worden. Terug gekomen bij mijn dokter kwam de Indische schoonzoon van de dokter die bij de politie werkte en ook WNI was naar me toe en vroeg wat er gebeurd was. De twee jongelui bij de ingang kwamen weer het erf op en wilden me weer weg sturen. De schoonzoon kwam ertussen en legde hun uit dat zij niets op zijn erf te maken hadden en dat hij als politieman mij eruit zou gooien als het noodzakelijk was. 'Deze man heeft een izin van jullie baas om hier behandeld te worden en nu eruit,' commandeerde hij, 'en bij het hek blijven!' En tegen mij: 'Maakt u zich maar geen zorgen, 'zolang ik hier ben hoeft u niet bang te zijn.' Gerustgesteld was ik beslist niet met al die Indonesiërs om me heen. Dokter Gabler behandelde mijn dochter en ik ben zelfs niet naar de Amerikaanse dokter gegaan. 'Meneer,' zei mijn chauffeur, 'zij hebben van hogerhand orders gekregen om alleen maar de belanda's bang te maken, maar ze mogen ze geen letsel toebrengen.' (Volgende maand de afloop: 'De grote exodus uit Indonesië'.) 44 ste jaargang - nummer 1 - juli 1999 21

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 21