Mm h H 9 n
tfon roia
-
7e&sr en foto's: Juul Lentze
Als ukken wisten we aI - want dat
zeiden onze ouders - dat God, die
overa I tegelij h kon zijnin een
groot gebouw woonde.
Een gebouw, vaak voorzien van
een klokkentoren (bellen, noemden
we die), met een kruis bovenop
die toren. En zo zagen de kerken
die we kenden er ook uit.
De kerk waar we gedurende de
Japanse tijd de zondagsdienst
bi/woonden met mijn moeder, of
met mijn tante Alien als ma niet
ging, was de protestantse kerk
tegenover de aloon-aloon in
Alalang, een groot, wit gebouw
met een hoge, slanke toren.
Full Gospel Church.
Presbyterian Church.
moessQn
Niet zo ver er vandaan op de hoek van
Kajoetangan stond de katholieke Heilige
Hartkerk. Malang was ook een kathedraal
rijk, de Theresiakerk, die aan de Idjen
Boulevard en het Boeringplein stond.
Monseigneur WiLkens
Het geval wilde dat tante Mien, bij wie we
inwoonden in de bezettingstijd, op
Goentoerweg nummer 3 woonde, tegen
over de kerk en het daaraan verbonden
huis van de monseigneur Wilkens.
Monseigneur kwam geregeld bij tante
klagen over ons. We mochten niet
rolschaatsen tijdens een kerkdienst, we
moesten niet zo veel lawaai maken als we
met andere kinderen in de straat speelden,
hij kon zich niet concentreren, et cetera,
et cetera.
Geregeld kregen we het te horen van
tante Mien. Vervelend, vonden we. (Even
terzijde, in de bersiaptijd zat monseigneur
een tijdje in het marinekamp en
hij deelde wat eens een groot
washok/badkamer was geweest
met de gebroeders Danset en
nog een andere pastoor.
Ik herinner me dat de
monseigneur de grote waskuip
toebedeeld kreeg als bedstee.)
Aan de hoofdweg in Lawang
stond een protestants kerkje waar
we catechisatielessen kregen van
dominee Van Haassen en ook
daar stond de katholieke kerk op
de volgende hoek van dezelfde
straat. We gedroegen ons altijd
voorbeeldig wanneer we in de
kerk waren, geen geroezemoes
onder elkaar, geen gekibbel,
gegiechel, getrek aan haar of wat
dan ook. We waren in 'Gods
huis' werd ons gezegd en dat
verdiende alle respect. Ik geloof
dat we vaak daarom al niet zo
enthousiast kerkwaarts togen toen.
De reclJencle engel
Jaren gingen voorbij. Wally werkte in New
York voor een man die in de eerste plaats
miljonair was en in de tweede plaats
architect - meer als een hobby.
Hij specialiseerde zich in kerkbouw en zo
kwam het dat Wally aan een kerk moest
werken die z'n baas bouwen moest voor de
Anglicanen upstate New York. Dat duurde
een jaar of wat en toen de kerk werd inge
wijd, ontvingen we een formele uitnodiging.
Het was een mooie kerk met twee brede,
eikenhouten deuren die nog potdicht zaten.
In de kerk legde Wally de persoon die
belast was met het openen van de deuren
precies uit hoe hij te werk moest gaan.
Wally voegde zich daarna bij de gasten die
allemaal achter de bisschop buiten op het
kerkpad stonden te wachten tot de
processie zich in beweging zou zetten,
First Baptist Church
kt erts. euro
«rafcoNtmtE
a a. J *y m. y y a J a a
aocj
30
ROCK CHURCH
IILL COMtl
PAKSONS IIE MOKI Al
