Nog een drankje?
Ve r kal en van een i%ei sfeixles
rm '""T f
Sumatra per Motor
^J|| JckstpR. fjffikh uijsen
Dat was hem Jan, K.M. Soenarto, inderdaad met oe, als in Soeharto.
Bert wist waar de initialen R.M. voor ston
den: Raden Mas. Dat betekende Javaanse
adel. Maar hij kon zich de man niet voor
stellen in Yogyase hofdracht, ingetogen
genietend van een verfijnde dans in een
van de vele kraton-pendopo's.
Het lichte tropenpak paste meer bij hem,
en zat dan ook als gegoten. Zijn begroeting
was hartelijk en Westers: een krachtige
handdruk. De opvallend smalle hand aan
een slanke pols, waar het Carrier horloge,
ongetwijfeld echt, extra gratie aan verleen
de, maakte hierna een gebaar naar de hart
streek. Typisch Indonesisch. Dit was hun
agent voor Java en Bali.
Onderkoning
Het kantoor in Nederland had Bert
gevraagd om het een en ander met deze
keiharde zakenman te regelen. Schatrijk,
aan het hoofd van een hotelketen over heel
Indonesië, zijn bijnaam 'onderkoning van
Java' waardig. Oosters van afkomst,
Westers opgeleid; een man van twee werel
den.
Bert ging hem voor naar een tafeltje in de
hoek van de hotel-bar, die op dit middag
uur weinig gasten had. Maar voordat de
zaken aan de orde kwamen werd er eerst
uitgebreid geïnformeerd naar eikaars wel
stand en gezondheid; ook naar die van de
familie.
Pas na deze gebruikelijke zijpasjes en bij
het derde drankje, was de sfeer van ver
trouwen er om de harde dollars ter sprake
te brengen.
De onderhandelingen over kamers, excur
sies en ticket-prijzen verliepen vlot en bij
het afscheid accepteerde Bert graag de uit
nodiging om samen met zijn vrouw,
Emmy, die hem deze reis vergezelde, de
diner-gasten van de onderkoning te zijn.
BaliscKe culinaire hoogstandjes
Om half acht werden Bert en Emmy, in de
lobby, door hun gastheer opgehaald, verge
zeld van zijn blonde Franse vrouw
Germaine. Een charmante verschijning die
vloeiend Engels sprak. Het restaurant waar
de witte limousine van Soenarto hen
bracht was niet het minste van Sanur.
Geadviseerd door de gerant in hoogst
eigen persoon werd hun een uitgelezen
diner Balische culinaire hoogstandjes van
Heeft, eend, speenvarken en schildpad
voorgeschoteld. Bert begreep dat de reke
ning niet kinderachtig zou zijn. En toen
het voorstel kwam, om elders een afzak
kertje te halen, kon hij in een vlaag van
lichtvaardige hoogmoed, niet nalaten te
zeg gen: 'But the drinks are on me.'
Dat dit gebaar wel eens als ongepast kon
worden opgevat door zijn gastheer, reali
seerde hij zich te laat. Soenarto aarzelde
even, maar zijn goede manieren getrouw,
accepteerde hij, met een: 'O.K., your
Western ways.'Wat een lichte terechtwij
zing inhield, die Bert goed verstond. 'Wat
verbeeld die rijke snob zich wel,' dacht hij
even. Maar hij wist dat hij met zijn aanbod
een regel had overtreden: Accepteer het
gastheerschap van een Oosterling altijd
volledig, ook al gaat hij jouw grenzen te
buiten. Een onmiddellijke tegenprestatie
kan zijn prestige aantasten. Later, veel later
pas, is het jouw beurt. En die kans zal hij je
graag geven.
'Zullen we dan naar het Bali Hyatt gaan?'
opperde Soenarto opgewekt. 'Do you
know it; such a nice hotel.' 'Oh yes,' vulde
Germaine aan, 'with a very cosy bar. And
the cocktails, so delicious! You'll enjoy it!'
Bert en Emmy hadden nooit dat plezier
gehad en bekenden dat ze het wel 'es wil
den meemaken. Toen Soenarto om de
rekening vroeg, verzekerde de knipmessen-
de gerant hem, met een afwerend gebaar,
dat het een grote eer was de Raden Mas
als gast te hebben. Van een rekening kon
geen sprake zijn. Minzaam aanvaardde
Soenarto dit.
Scala van cocktails
Inderdaad ademde het Bali Hyatt een
sfeer, die hun budget verre te boven ging.
Ze kwamen in een feeëriek verlichte min
met waterpartijen op verschillende
niveaus. Hiertussen, verscholen achter
geraffineerde beplanting, zitjes, bars en
dansvloertjes. Je reinste Beverley Hills, leuk
om eens mee te maken.
Ze waren nauwelijks gezeten, of een bedien
de schoot al toe met de drankenkaart: een
geïllustreerd boekwerk op kunstdrukpapier
in full technicolour. Prachtige foto's toonden
een scala van cocktails in kokosnoten,
papaya's, meloenen en uitgeholde ananas
sen. Met uitgebreide beschrijving van de
ingrediënten, maar geen prijzen.
'Hoe subtiel', schoot het door Bert heen, 'en
hoe geniepig!'
Meteen had hij spijt van deze krenterige
gedachte toen hij de glinsterende ogen van
Emmy zag, nieuwsgierig genietend van deze
ongewone luxe en al het klatergoud.
'Laat maar komen', dacht hij. En toen de
bestelde cocktails voor hen stonden, bleken
ze volledig te beantwoorden aan de ver
wachting, die de kleurige plaatjes hadden
gewekt. Smakelijk met strikjes en flikjes ver
sierde, tongstrelende exotische drankjes, die
zich alleen heel zuinig door het slanke rietje
lieten savoureren.
De muziek klonk uitnodigend en gastvrouw
zowel als gastheer waren net als Emmy en
Bert grage dansers, 't Was gezellig en het
werd laat. Toen ook het tweede rondje cock
tails opgezogen was braken ze op.
Bert betaalde zonder een spier van zijn
gezicht te vertrekken het gigantische bedrag
van de rekening. Hij had gelukkig net
genoeg bij zich! Voor hem geen slijmende
ober met afwerende gebaren. Verbeeldde hij
het zich, of zag hij een lichtje van leedver
maak in de ogen van Soenarto?
Een korte rit bracht hen voor het bordes
van hun hotel. Na een hartelijk afscheid met
veel: 'thank you's, terima kasih's en wonder-
fulls, togen Bert en Emmy zwijgend naar
hun kamer. Pas binnen verbrak Emmy de
stilte. Ze keek Bert van terzijde aan en
vroeg: 'Moest dat nu, dat van die drankjes?
Soenarto vond het niet leuk, dacht ik.'
'Oh dat; ja hoor geen probleem,' hield Bert
zich groot; en wijzend op de minibar in de
hoek van de kamer, vroeg hij: 'Nog een
drankje?'
'Grote opschepper', zei Emmy; en toen
barstten ze beiden in lachen uit.
moessQn
ri'.
Den hamer vullende verschijning, die met zijn joviale gedrag direct ieders aandacht
had. In dat opzicht geen Javaan. Toch, ondanks zijn grote gestalte, met iets sierlijks in
zijn gebaren. Hierin weer wel de Javaan.
ADVERTENTIE
Een avontuur
Surf naar
www.Jeffree.co
of kei 030 - 2
voor krockure
18
