Daar staan padi-velden in de zon, goudgeel golvend in de wind. Terug in de tijd, als dat eens kon! Ik mocht daar zijn, haast nog als kind De padi-oogst is in volle gang; Hoor de blijdschap van de mensen! Van vroeg tot laat klinkt er gezang, De padi is rijp, valt er meer te wensen? De velden staan leeg, de oogst is binnen, de aarde heeft zich ter ruste begeven. Er is voedsel volop voor de gezinnen en de aarde droomt van het volgend geven De velden met padi, ze staan daar niet meer, gevallen ten prooi aan tijd en verleden. Toch, diep in mijn hart hoor ik ze soms weer, de liederen van de oogst, als dankgebeden. En wend ik mij af, al is het maar even, van het jachten en jagen van deze tijd, dan schijnt daar de zon, uit het 'vorige' leven daar ruisen de velden van padi - altijd! Arti van Veldhoven

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 15