8 juni 1940. In het mi
tan der Pias
Tekst: P.G. Kappers
De oorlog i)i Neder/and had tot gevolg
dat ik, samen met enige vrienden en
vriendinnen van de IIBS en de zwemver
eniging op het idee kwam een jongeren
vereniging in het leven te roepen.
Er was name lijkb ehoefte ontstaan om
maar persoonlijk contact met alkaar ta
kakken, om de kloof tussen da diverse
groeperingen, zoals kinderen van ambte
naren en uit bet particuliere bedrijfsleven
en ook uit de groep Indo-Europeanen,
te overbruggen.
Al spoedig was er een voorlopig
bestuur gevormd, werden statu
ten opgesteld en de doelstelling
nader uitgewerkt. Ook bepaalden we
welke activiteiten zouden worden ont
plooid. Het grootste probleem vormde
de financiën, aangezien er geen geld
beschikbaar was om een zaaltje te huren
waar regelmatig ontmoetingen konden
plaatsvinden. Toen alles rond was en de
naam Nederlands Indische Jeugd
vereniging was vastgesteld, die na
verloop van tijd met de NIJ werd aange
duid, trokken wij de stoute schoenen aan
en zochten contact met de gouverneur
van Oost-Java, de heer Van der Plas.
Subsidie
Zowaar werden wij uitgenodigd voor
een bezoek aan zijn woning aan
Simpang om onze plannen nader toe te
lichten. Onze doelstelling kon direct zijn
goedkeuring wegdragen, want hij was
het met ons eens, dat nu eindelijk eens
de scheidingslijnen tussen de diverse
groeperingen jongeren dienden te wor
den afgebroken en dat er door onderling
contact meer begrip zou ontstaan voor
eikaars plaats in de Indische maatschap
pij. Het moeilijkste punt, namelijk de
financiën om een zaal te huren was aan
mij toegewezen om te berde te brengen.
Met enige aarzeling bracht ik het naar
voren. Kordaat loste Van der Plas het
probleem op met de mededeling, dat de
provincie deze kosten voor haar reke
ning zou nemen en dat wij hem dienden
te informeren, zodra wij een geschikte
ruimte hadden gevonden. Op Kaliasin
vonden wij een zaaltje waar de midden
standers regelmatig vergaderden, behal
ve op de door ons gewenste dagen. Het
was slechts een kwestie de heer Van der
Plas hiervan op de hoogte te stellen en
buiten ons om heeft hij voor ons een
regeling getroffen om over de zaal te
kunnen beschikken. Wel werden wij ver
antwoordelijk gesteld. Alles moest orde
lijk verlopen en ook moesten wij het
drankgebruik in de gaten houden.
Polonaise
Ondanks de examendrukte waarin velen
van ons zich bevonden, begonnen wij
aan de voorbereiding om de feestelijke
oprichting te vieren. Het werven van
leden tegen een contributie van 2,50
per maand was niet nodig, want als een
lopend vuurtje ging het door de stad en
velen lieten zich meteen enthousiast
inschrijven. Direct gingen wij aan de
slag om de oprichting van de NIJ feeste
lijk voor te bereiden. Op onze uitnodi
ging aan de heer Van der Plas om de
officiële oprichting bij te wonen, werd
positief gereageerd en met zijn vrouw
was hij tot ieders vreugde aanwezig op
het feest. Voor mijn ouders waren mijn
activiteiten in het opzetten van deze ver
eniging een ware verademing, want ein
delijk ondernam zoonlief eens iets
anders dan vliegeren en zwemmen.
Op de feestavond waren zij dan ook
aanwezig en bij het inzetten van de polo
naise na diverse toespraken, sprong mijn
vader van zijn stoel en nam het heft in
handen om daar leiding aan te geven.
Discussies
Het werd een fantastisch feest, dat pas
tegen de ochtend eindigde en het begin
inluidde van een vereniging, die zich
met politieke en culturele voorlichting
ging bezighouden. Op de bijeenkomsten
was in de vooravond van zaterdag altijd
een spreker over één of ander onder
werp, gevolgd door een discussie, waar
bij bestaande tegenstellingen in de
maatschappij werden ontrafeld.
Daarna volgde de gebruikelijke dans
avond en waren de tegenstellingen tij
dens de discussies weer snel vergeten.
Vele liefdes zijn in die periode ontstaan
en die bleken zowaar na de oorlog beze
geld te zijn met een huwelijk.
Tot aan de Japanse bezetting is de NIJ
actief geweest en heeft zij bijgedragen
om de splitsing in de maatschappij
onder de jongeren voor een groot deel
op te heffen. Helaas is de documentatie
van de oprichting tijdens de Japanse
bezetting verloren gegaan, maar de foto's
van het oprichtingsfeest hebben de oor
log overleefd.
Misschien kan deze foto voor vele
Soerabaianen een oude herinnering
ophalen.
Reacties aan:
P.G. Kappers,
Willem Alexanderlaan 17,
2641 RJ Pynacker.
44 ste jaargang - nummer 4 - oktober 1999
33
