POIRRIÉ'S
PERIKELEN
Setiakawan
HET
SNELSTE
GELD
Van het verhogen van de pen
sioenen hebben ze in Oen Ilaag
geen haas gegeten. En dat ter-
ivi/l het leven steeds duurder
wordt. Wie daar dagelijks op een
onaangename manier mee
geconfronteerd worden zijn de
huisvrouwen, en sommige huis
mannen. Vooral de oudere, want
die kunnen niet meer bijverdie
nen en moeten maar zien hoe ze
van hetzelfde huishoudgeld rond
komen.
Omdat ik vaak eropuit wordt gestuurd
met een boodschappenlijstje, ben ik goed
op de hoogte van de voortdurende prijs
stijgingen. Om akelig van te worden. De
ene keer is de prei vijftig cent per kilo
duurder geworden, de andere keer zijn
de koffieprijzen verhoogd. Dan kunnen
ze wel zeggen 'eet maar een beetje min
der, want je bent toch al oud en ver
bruikt niet meer zoveel,' maar zo werkt
dat niet.
Sajoer kiemlo
Dan hadden de meeste van onze moe
ders het vroeger toch wat makkelijker,
die stuurden kokki gewoon naar de pasar
met een paar gulden. Klaar is Kees.
Maar ze kenden natuurlijk wel het pro
bleem van het vaststellen van het menu.
Daar moest eerst druk over onderhan-
deld worden. Ik zie ma nog zitten, met
kokki Rin voor zich op de stoep van de
achtergalerij. Dat ging ongeveer zo: 'Rin
Rin, haal maar een flinke babon voor
ajam besengèk, want ndoro toean is daar
gek op. Maak ook maar sajoer lodeh en
sambal goreng boontjes. Alleen die sam
bal goreng niet te pedis, want dan drinkt
hij er weer zoveel bier bij. En djangan
loepa Rin, koop ook een pak kroepoek
oedang en een sisir pisang soesoe.' Rin
bleef tijdens zo'n conferentie trouwens
zo alert als een alap-alap. Je zag haar
gewoon hoofdrekenen, want hoewel zij,
de baboe tjoetjie en de kebon min of
meer uit de zelfde pot aten, wilde ze ook
wel wat overhouden van de oeang blan-
dja die ze meekreeg. Bovendien had ze
net als iedereen haar eigen voorkeuren.
Zo kon ma op hevige oppositie rekenen
als ze voorstelde om sajoer kiemlo te
maken. Dat kwam omdat Rin dat gerecht
verfoeide, kreeg ze oprispingen van, zei
ze. Dan haalde ze het onderste uit de kan
om ma van gedachten te doen verande
ren. Dat lukte haar meestal, omdat ma
een beetje medelijden met haar had en
van het gezanik af wilde zijn. Gelukkig
maar, want ik vond sajoer kiemlo altijd
een beetje naar verzuurde groentesoep
smaken. En die glimmende zwarte din
gen die er in dreven deden me aan afge
rukte stukjes vlerk van een kalong
denken. Sorry voor de liefhebbers.
Steekproeven
Was altijd hartstikke leuk als die twee zo
aan het bekvechten waren. Maar nog
leuker waren de steekproeven, waaraan
Rin soms werd onderworpen als ze met
haar vrachtje boodschappen terugkeerde.
Iedere ingewijde weet dat zo'n onver
wachte controle nodig was, want kassa
bonnetjes kreeg je niet op de pasar. Nog
steeds niet. Rin had dan flink de smoor
in en begon te mopperen over gebrek
aan vertrouwen, en zo. Maar ma bleef
onvermurwbaar. Dan woog ze zo'n
levende babon op de hand, kneep hier en
daar in het arme beest en was het vaak:
'Ja Allah, Rin, zó ketjil en zó koeroes. Ik
voel alleen maar baloeng. Heb je daar
één gulden vijfentwintig voor betaald?
Tidak bisa, toch? Je probeert me te
beduvelen.'
Dan ontstak Rin in heilige verontwaardi
ging en trok ze alle registers open.
Voerde ze een drama op waarvan je een
brok in de keel kreeg. Zo'n voorstelling
eindigde ook altijd in een hartverscheu
rende jammerklacht over het moeilijke
leven van een miskende, goudeerlijke
kokkin. Maar soms, als dat niet genoeg
bleek, ging Rin over tot een hardere aan
pak en zei vertwijfeld: 'Soenggoeh mati,
nja, ini boekan omong kosong. Kalau
njonja tidak pertjaja, lebih baik potong
lèher saja sadja.' Stak ze uitnodigend
haar kin in de lucht en streek demonstra
tief met haar wijsvinger over haar gerim
pelde hals.
Merkloos
Ging ma door de knieën, al wist ze zeker
dat Rin weer een paar dubbeltjes van de
oeang blandja had achtergehouden. Was
eigenlijk ook niet iets om over naar huis
te schrijven. Als je tenminste afgaat op
de zeveneneenhalve gulden die Rin in de
maand verdiende. Weliswaar met kost en
inwoning en met lebaran een nieuwe
sarong of andere presenan, maar loons
verhoging was er niet bij en pensioen
kreeg ze helemaal niet. Niet doorvertel
len deze, want als ze dat in Den Haag
horen kan ze dat op een idee brengen.
Houden ze de knip weer dicht en krijgen
we eind van het jaar een nieuwe broek en
onze vrouwen een nieuwe rok.
Een merkloze, want zo gierig zijn ze
daar ook nog.
moessQn
andja
12
ADVERTENTIE
VOOR EEN NIEUWE AUTO
FINANCIERINGEN B.V.
Bel gerust.
Wij zijn tot 22.00 uur bereikbaar.
(078) 644 96 00
>*- jcA*"
B
