Zeereisje
V
A V
Dit gedicht zat tussen de nagelaten papieren van de broer van mevrouw Vollebergh-
van Leent. Haar broer ILan overleed in het kamp Soengai Gerong bij Palembang.
7 november 1Q43 vertrok er een groep krijgsgevangenen van Java naar Palembang.
Op 25 december werd bij een kampvuur de Kerstavond gevierd. Voor de pauze was er
onder andere een voordracht van een zekere Engelberts 'Laten wij denken en na de
pauze onder andere het 'Zeereisje', ook door Engelberts. Het transport was natuurlijk
verschrikkelijk geweest.
Van jong en oud, van rijk en arm, van ieder is 't een droom
Eens een reisje op de oceaan te maken,
Op zoo'n machtig stalen zeekasteel van zooveel duizend ton
De genoegens van een zeebestaan te smaken
Maar ach, je staat versteld, wat kost me dat een geld;
De meesten zijn wat geld betreft wel heel vlug uitgeteld.
Verder daald' ik langs een houten trap: 'k begaf mij naar m'n hut
Die zeer ruim was, doch wat krap aan ventilatie.
En het was er wel wat donker en het werd een weinig warm,
Doch alleen 'n kniesoor let op transpiratie.
Van een ding stond ik paf, m'n vreugde was pas af,
Toen 'k zag wat leuke drukte zoo'n toeristenklasse gaf.
Refrein: Ook ik, ik heb geen sou,
Maar luister maar eens hoe
Ik op een luxe stoomboot aan vacantiereizen doe,
Daar leef ik als 'n millionair, vaar overal naar toe,
Ik maak m'n reis per zeepaleis, per S.S. France Marie.
Aangezien 'k een flinke kerel ben met avonturen zin,
Nam 'k 'n schip, dat op de reede lag te wachten
Aan de kade lag 'n vloer, die dreef, daar klom ik bovenop
En daar ging ik! Over water en zon echter geen klachten
Zoo kwam ik bij m'n boot: werd aan boord genood
O weet, dat 'k op de statietrap een vreugdetraan vergoot.
Refrein: 't Is waar, ik heb geen sou...
Nauwelijks had ik voet aan boord gezet: daar schoten heeren
toe
Die me vroegen m'n koffertje op te geven:
En dat werd daar keurig netjes op 'n stapel neergelegd,
Voor vernieling, noch voor diefstal viel te vreezen
En 't mooiste is nog dit: 'k werd goed gemeenschapslid;
Iff
r
Refrein: 'Is waar, ik heb geen sou...
Zeer opvallend was de luxe en het zeer modern comfort.
Stroomend water en gerieflijke toiletten;
Ieder was in al die dingen dan ook zoo geïntresseerd
Dat het noodig was, ons in de rij te zetten!
Ook leerde ik verstaan, voor nu en voor voortaan,
Dat eten door de zeelucht smaken gaat naar levertraan.
Refrein: 't Is waar, ik heb geen sou...
Door al 't amuseeren, wat ik nu al varend deed,
Waren, voor 'k 't wist, de dagen omgevlogen
En 'k zag veel te vroeg de ka de stad, alwaar we moesten zijn
Heusch ik voelde m' in 't geheel niet opgetogen.
Maar de directie bracht 'n verrassing, onverwacht,
Zoodat 'k aan boord mocht blijven voor den duur van nog een
nacht.
Refrein: 't Is waar, ik heb geen sou...
A
44 ste jaargang - nummer 5 -i november 1999
JS-i
'l:
ülÜ
Vs -
wr WtÊZ v
