f.QD
zo'n groot bord, hij wees met zijn han
den, met veel vlees, garnaaltjes en twee
matasapi's, een kippenpoot zo lekker
bruin gebakken, weet je, tempé en
pisang goreng. Ik had al honger toen ik
opstond, maar door dit verhaal voelde
ik het knagend gevoel nog veel erger.
Het water liep me letterlijk uit de mond
als ik me dat dampende bord voorstelde
met die heerlijke geur van sambal,
gebakken uitjes en vlees. Ik zag het voor
me met de matasapi's er bovenop.
Augustus 1945. Toen ik vlak na de
bevrijding het jongenskamp Bangkong
uit wilde gaan, zag ik een ongelooflijk
tafereel. Op het open veldje voor de
keuken waren tientallen primitieve
stookplaatsjes gemaakt. Jongens waren
driftig aan het kipassen, rook steeg op
en er hing een dikke walm van gebak
ken uien, vlees en sambal! De meesten
maakten nasi goreng die vuurrood zag
van de lombok. Anderen bakten een
matasapi, een dadar of gewone uien. Ik
kon mijn ogen niet geloven. Onder de
Japanners mocht je nog geen blikje
water koken op een kaars en nu zag je
zomaar open vuren, gestookt met hout,
karton, arang, alles wat maar branden
wilde.
Amsterdam, Volkerakstraat, 1946.
Jongens, we eten nasi goreng! Verheugd
schoven we aan. De grote dekschaal
met bloemetjes ging open, de damp
sloeg eraf, een wat weeïge geur kwam
ons tegemoet. Niks geen pittige geur
van nasi goreng! Wat waren dat voor
grote rijstkorrels? 'Ja, de rijst is nog op
de bon, die gebruiken we voor rijst met
krenten, nasi goreng maken we van
gort,' zei oma! Lomboks zaten er niet
in, die waren nog niet te krijgen en het
vlees was vervangen door bokking, dat
was niet meer op de bon!
Chinees Restaurant, Den Haag, 1950.
Op het menu staat nasi goreng, maar ze
bedoelen nasi, een gerecht dat onze sol
daten uit Indië hebben meegebracht.
Rijst met een preitje, een paar flintertjes
kippenvlees en wat uien, met in de uit
voering 'speciaal' een plakje ham en
een spiegelei. Lomboks, in wat voor
vorm dan ook, zitten er niet in, die krijg
je apart bijgeleverd als slappe sambal
badjak!
Doorn, 1951. Ik was met vriendjes op
de fiets naar de bioscoop in Utrecht
geweest. Toen we 's nachts om één uur
bij een van hen aankwamen, was zijn
moeder nog op. We werden verwel
komd met de vraag: 'Hebben jullie hon
ger, lusten jullie nog nasi goreng?'
'Ja!' klonk het in koor. En daar zaten we
dan, 's nachts lekkere, pedisse nasi
goreng te eten. Mieters.
Utrecht, 1954. In de zomer had ik een
aardig meisje ontmoet. Ze bleek Frans
te studeren, ook in Utrecht. Toen we op
het station elkaar weer eens hadden
ontmoet, spraken we af 's avonds naar
de bioscoop te gaan. Maar eerst eten bij
de Chinees. Ik was maar een arme stu
dent, dus werd het nasi goreng. Het
bevatte waarachtig wat rode sliertjes en
een enkel verdwaald stukje vlees.
'Oh Hans, wat is dat heet!' en Annie
nam een grote slok water.
'Niet doen,' zei ik. 'Neem liever een
hapje suiker.'
Ik had er niet bij stilgestaan dat zij een
echte Hollandse was en niet gewend
aan heet Indisch eten.
Den Haag, november 1957. Op een
reis door Spanje had ik een heel lief
meisje ontmoet. Ze bleek ook uit Indië
te komen en had in het Tjidengkamp
gezeten. Terug in Holland hadden we
onze liefde bezegeld tijdens een strand
wandeling in Scheveningen. Om dit
heuglijke feit te vieren had zij mij en
mijn familie uitgenodigd voor een nasi
gorengmaaltijd. Nou zij kon koken! De
nasi was lekker goerie, pedis en met
veel vlees, garnaaltjes en dadar.
'Heerlijk, Pien!' zei ik na voor de derde
maal opgeschept te hebben.
'Fijn dat jullie het lekker vinden,' zei
Pien. 'Maar je moet er wel flink trassi
en knoflook in doen!'
Hotel Sahid Jaya, Jakarta, 1989. In
Indonesië kan je bij het ontbijt altijd de
traditionele nasi goreng krijgen. Een
wat bleek uitziende rijst met wat gebak
ken prei of ui, een enkel stukje vlees. Er
zit wel wat lombok in, maar te weinig
voor ons Indische jongens. Maar je kan
er natuurlijk sambal bij nemen!
Onze eigen nasi goreng, Oss, 1991.
Gemaakt naar het originele recept van
onze eigen tante Wil, die het voor de
oorlog in Indië al maakte. Ik heb alleen
de bereiding gestroomlijnd.
Het varkensvlees, gemarineerd met een
beetje sojasaus, knoflook en rode ui
wordt gebakken en gaar gestoofd. Dan
maak ik de preu (slang uit het jongens
kamp Bangkong te Semarang), gesne
den rode uien bakken met fijngesneden
en geoelekte lomboks, knoflook en tras
si. Het vlees en de preu vries ik apart
in, zodat ik op afroep heel vlug lekkere
nasi goreng kan maken. De preu kan ik
aanpassen; voor onze kinderen, die niet
heet eten, weinig lomboks en tomaten
puree, voor echte Indische jongens, veel
lomboks en een tikje rawit.
Diagnostische Handanalyse
Ken Uzelf
ADVERTENTIE
Hebt u problemen, bent u angstig, neerslachtig,
stressgevoelig, twijfelachtig, hebt u een
minderwaardigheidscomplex, kortom,
zit u niet lekker in uw vel?
Neem dan contact op met
Carla Bronkhorst, tel. 010 - 458 54 19
of fax 010 - 442 11 19.
Consult op afspraak
(ook schriftelijk).
Door de combinatie van Diagnostische
Handanalyse (gedachte) met Grafologie
(dynamiek/ambitie/heden/verleden/toekomst)
en Kleurdiagnostiek (gevoel), kunnen al deze
geheimenissen tot klaarheid komen en krijgt u
meer eigenwaarde en een beter zelfbeeld.
45 ste jaargang - nummer 1 - juli 2000
21
