Althans, dat zegt Wilma. Zijn moeder
woont bij hem in huis en die heeft mij
echt onder haar hoede genomen. Wij
konden gelijk goed met elkaar overweg.
In Parijs ben ik door een heleboel andere
bureaus aangesproken om bij hen te
komen, maar ik heb ze afgewezen. Ik wil
bij Wilma blijven. Ik voel me wel gevleid
en zo, want je bent daar met andere meis
jes en die worden niet gevraagd, maar ik
ben het nou wel zat, hoor, dat sommige
mensen zo aan je lopen te trekken.
Ik vind het ook leuk om weer thuis te
komen. Iedereen is zo lief voor me,
vooral mijn broers en zus. Als ik terug
ben bij mijn vrienden en familie, heet ik
natuurlijk weer gewoon Marga. Mijn
moeder probeert me dan gelijk vol te
stoppen met lempers. Je hebt ze een hele
tijd niet meer gezien - je vrienden en
familie bedoel ik - en je hebt allemaal
spannende verhalen te vertellen.
Miami
'Ik deed castings in Parijs, je gaat langs
klanten. Je laat jezelf eigenlijk zien.
En ik heb m'n eerste opdracht gedaan.
Vier dagen naar de sneeuw. Ijskoud, maar
wel leuk. Verder heb ik voor verschillende
tijdschriften geposeerd, shows gedaan,
commercials, van alles en nog wat.
En daarna ben ik naar Miami vertrok
ken. Voor het eerst alleen gereisd en
voor het eerst in het vliegtuig. Maar ene
Alberto kwam me gelukkig ophalen.
Niet dat ik hem kende, maar hij was heel
aardig, dus ik voelde me al snel op mijn
gemak. Hij kende mijn gezicht van de
foto's die we hadden opgestuurd.
Ik vond het wel spannend toen ik de
aankomsthal van Miami inliep. Maar
ineens hoorde ik iemand luidkeels met
een Italiaans accent 'Bambi!' uitroepen.
Iedereen draaide zich om - het was net
zo grappig als gênant, eigenlijk - er
holde iemand op me af en die omarmde
me alsof ik zijn verloren zus was.
Dat was dus Alberto.
Ik kwam in een gigantisch groot huis
met zwembad, jetski - een heel rijk
leven. Ik wist niet wat me overkwam.
In Miami heb ik onder andere gewerkt
met André Carrera, een hele bekende
fotograaf. Die was erg enthousiast.
En dat is gunstig, want hij kent iedereen
en als hij zegt dat je goed bent, is dat
uitstekende reclame.'
Uniek
Dat Bambi zo in de smaak valt bij ieder
een, komt dus voor een belangrijk deel
omdat ze goed met mensen overweg kan
en natuurlijk omdat ze zo'n knap meisje is.
In hoeverre heeft ze haar succes te dan
ken aan haar Indische bloed?
Wilma: 'Het is in het buitenland natuur
lijk uniek, hè, die combinatie van een
Nederlandse vader en een Indische moe
der. Bambi wordt vaak voor Braziliaans
versleten - er is momenteel een enorme
hype rond Braziliaanse meisjes, de popu
lairste Braziliaanse meisjes zijn meng-
bloedig, Duits-Braziliaans.
Bambi heeft twee grote voorlopers:
Linda Spierings, die heeft een bijzonder
geslaagde loopbaan gehad, zij heeft zelfs
de cover van Vogue gehaald, de
Amerikaanse Vogue. En vlak daarna
kwam Femke Janssen bij ons, ook een
Indisch meisje, en Femke was een heel
eind op weg om topmodel te worden,
maar is inmiddels met een succesvolle
filmcarrière begonnen. Ze speelde onder
andere in een James Bondfilm.
Linda en Femke zijn de twee groten
geweest, maar bij alle modellenbureaus
zitten Indische meisjes en als ze het een
maal goed doen, worden ze veel
gevraagd. Het nadeel van Indische meis
jes is dat ze vaak aan de kleine kant zijn,
maar de Hollandse invloed wordt
natuurlijk steeds groter en wellicht dat ze
daarom nu langer worden. Misschien
dat voeding ook een rol speelt. Hoe dan
ook, wie weet komt er via Moesson nog
wel een heel mooi Indisch meisje bij ons
aankloppen.'
Met dank aan Frans Leidelmeijer.
Wilma Wakker
Leliegracht 46, 1015 DH Amsterdam
Tel. (020) 622 83 58
45 ste jaargang - nummer 1 - juli 2000
