Indisc li Platfor m
Een (groot) deel van de Indische
gemeenschap vindt dat het Indisch
Platform onvoldoende weet wat haar
achterban wil. Laat dat dan nu weten,
wij kunnen er zelf ook wat aan doen! Er
speelt nu een belangrijk probleem.
Recent erkende premier Kok de 'kille
opvang' van de zigeuner-, joodse en
Indisch-Nederlandse oorlogsslachtoffers
door de Nederlandse overheid na de
Tweede Wereldoorlog en de Indonesische
revolutie. Als verzoeningsgebaar stelde hij
geld ter beschikking. Voor de plusminus
achthonderd nog in leven zijnde zigeu
nerslachtoffers 30 miljoen gulden, voor
de plusminus zevenduizend nog in leven
zijnde joodse slachtoffers 400 miljoen
gulden en voor de 140 duizend nog in
leven zijnde Indisch-Nederlandse slacht
offers 250 miljoen. In deze bedragen,
immers als verzoening voor de 'kille
opvang', zit naar verhouding een onbe
grijpelijke ongelijkheid.
Vervolgens wordt aan de zigeuners en
joden toegestaan het hun uit te keren
geld naar eigen inzicht individueel uit te
keren. Dit wordt niet toegestaan aan de
Indische Nederlanders. Zij mogen het
alleen individueel uitkeren aan ex-geïn
terneerden volgens de WUV, waardoor
dan vele oorlogsslachtoffers (de buiten
kampers) die net zo goed onder de kille
opvang geleden hebben, buiten de boot
zullen vallen, of zij moeten het besteden
aan collectieve doelen zoals Indische
bejaardenhuizen, waardoor hun dan
individuele persoonlijke emotie ontno
men wordt van het aanvaarden van de
spijtbetuiging. Laat weten wat u zou wil
len en geeft antwoord!
Als (1) de overheid bij haar standpunt
blijft, wilt u dan (a) het geld weigeren, of
wilt u (b) dat het uitgekeerd wordt alleen
aan ex-geïnterneerden (binnenkampers)
volgens de WUV, of wilt u (c) het beste
den aan collectieve doelen?
En (2) als de overheid haar standpunt
opgeeft, wilt u dan (a) alleen individuele
uitkeringen voor alle oorlogsslachtoffers,
binnenkampers en buitenkampers, of
wilt u (b) dat het geld alleen besteed
wordt aan collectieve doelen, of (c) in
delen aan (a) plus (b)?
S.v.p. spoedig antwoord aan J.EW.A.
Lange, Binnenveld 20, 6562 ZX
Groesbeek. Uw antwoord wordt aan het
Indisch Platform ter hand gesteld!
J.F.W.A. Lange, Groesbeek
Naschrift redactie:
En toen al! Dit is de laatste vragenlijst die
we plaatsen.
Tekst: WJ. Seydel
In Moesson van november
1QQQ werd op pagina 8 onder
de naam Intercross Traffic' een
artikel gewijd aan onze fourage-
groep. Als medewerker en een
van de oprichters van deze groep
wil ik een aanvulling op dat arti
kel geven en de ongeveer twaalf
jongens die bij de activiteiten
van de groep betrokken waren
alle eer doen toekomen.
Deze fouragegroep bestond uit zeven
ex-krijgsgevangenen van de 10de Bat.
Batavia. Zij zorgden al onder de
Japanners voor de bevoorrading en
moesten het na de Japanse capitulatie
op 15 augustus 1945 uit pure noodzaak
voortzetten. De groep werd daarbij
geholpen door twaalf burgerjongens in
de leeftijd van twaalf tot zeventien jaar.
Deze jonge jongens kregen een spoed
cursus in het gebruik van vuurwapens
en het besturen van trucks om hun
zeker niet ongevaarlijke werk zo veilig
mogelijk te doen. Zij haalden groenten,
vlees, brood en andere levensmiddelen
op, overal vandaan. Hun tochten gin
gen naar Buitenzorg, Tangerang en ver
der. Daarna verdeelden zij die
levensmiddelen onder de vier vrouwen
kampen, het krijgsgevangenkamp, de
jongensgevangenis en de ziekenhuizen.
Leefbaar Batavia
Diverse autowerkplaatsen van onder
andere Fiat en Velodrome, en tal van
gebouwen in de stad die in handen
waren van gewapende Indonesiërs, wer
den door deze jongens heroverd. Zij
haalden vele, vele gezinnen in en om
Batavia op, die door de bersiap in
moeilijkheden raakten en brachten ze
naar het betrekkelijk veilige Batavia-
centrum. Kortom, zij hebben een
wezenlijke bijdrage geleverd aan het
leefbaar maken van Batavia.
Ik wil niet verder opsommen wat deze
jongens allemaal gedaan hebben.
Misschien dat de auteur van het artikel
over Intercross Traffic zijn eigen ver
haal wil afmaken, ook met naam en toe
naam van de anderen.
Tenslotte moet ik vermelden dat, nadat
Batavia redelijk veilig was, gevechten
plaatsvonden tegen de peloppers en
tegen de Engelsen die ons in feite
moesten helpen, maar dat niet deden,
integendeel. Maar ook onze officieren
kwamen pas veel later te voorschijn om
alles over te nemen en uiteindelijk met
de eer te strijken.
Toen wij, militairen, naar het eigen
onderdeel terug konden, raakten deze
jongens jammer genoeg in de vergetel
heid. Met dit schrijven wil ik, zeker ook
namens alle geholpen gezinnen, ex-
kampbewoners en ongetwijfeld vele
anderen, deze jongens die met inzet van
hun jonge levens het gevaarlijke werk
deden, onze hartelijke dank zeggen. Na
54 jaar verdienen zij de eer en waarde
ring waar zij al heel lang recht op heb
ben.
Voeg alle moessQn s van een
jaar bij elkaar d.m.v. onze
handige opbergmappen.
Indien u 35,- overmaakt op
rek. nr. 8028694 t.n.v.
Moesson B.V., onder vermelding
van OPBERGMAP, krijgt u z.s.m.
een exemplaar thuisgestuurd.
De vergeten
groep
45 ste jaargang - nummer I - juli 2000
5
