Meer I ïeriniierin oen
uit Noord-Ontario
Nokomis
Met een vorig praat
je in het februari
nummer van
Moesson (pagina
30) heb ih het gehad
over cle inJianen in
NoorJ-Ontario en
een medische prak
tijk aldaar. Een
medische praktijk
met als voornaamste
probleem de taalbar
rière tussen arts en
patiënt. Eens in het
jaar maakte ik, teza
men met een team,
per vliegtuig een uit
gebreide tournee op
zoek naar tuberculo
se. En terugdenkend
aan dit laatste komt
bij mij een wat aan
doenlijke herinnering
boven. In ons zieken
huis lag een indiaan
se vrouw, die een
kuur moest doen, ver
weg van haar kont-
jo's. De familie was
in het Noorden ach
tergebleven en moest
het zonder hun mam
doen.
Tekst: Guus Menens
Ziekenbezoek was onmogelijk en er was
geen kantor pos. De indiaanse vrouw
leefde vrijwel volkomen afgesloten van
haar vertrouwde omgeving omwille van
geneeskundige behandeling en rust, ten
prooi aan verveling. Er waren weinig
zaken voor haar om zich mee bezig te
houden, geen kinderen, geen echtgenoot,
geen werk en geen buren om een praatje
mee te maken. Vanzelfsprekend waren in
het ziekenhuis streekgenoten opgenomen
en deze vormden haar enige contact met
de buitenwereld. Er kwamen van tijd tot
moessQn
30
