JPSfilSL
Pasar Malam
H. van Olphen
te Alkmaar
vraag ik mij af of zij het boek wel goed
gelezen heeft. Is er hier misschien sprake
van een generatiekloof tussen Yvonne
Keuls en de dames Tuyn en Ducelle? Ik
vind dat mevrouw Keuls wel degelijk haar
moeder met zeer veel liefde, dankbaarheid
en hormat heeft beschreven. Het is
bovendien zeer hoogstaand, moedig en
zeer eerlijk, dat ze het ouder worden van
haar moeder, met alle problemen die
daarmee gepaard gaan, ook onder woor
den gebracht heeft en wel zo liefdevol.
Mijns inziens is er niets op aan te merken.
Ze is voor mij een voorbeeld met begrip
voor haar niet altijd zo gemakkelijke moe
der. Ik neem aan dat plenty Indische
dochters niet zo voor hun gevoelens dur
ven uitkomen, maar hun inderdaad bij
zonder lieve Indische moeder wel in dit
boek zullen herkennen en zich daarvoor
eindelijk eens gesteund voelen. En daar
om vind ik de kritiek van de dames
Ducelle en Tuyn onterecht. Jammer voor
mevrouw Ducelle en jammer voor
mevrouw Tuyn.
Geeke van der Giessen, Cyprus
Open Ijrief aan Yvonne Keuls
Dear Yvonne Keuls, mag ik uw oor even.
Ik wou u een hartelijk gemeend compli
ment maken over uw boek Mevrouw mijn
moeder. In anderhalve dag uitgelezen met
stijgend plezier en herkenning. Met welk
een fijngevoeligheid, begrip en liefde heeft
u dat boek geschreven. Mevrouw uw
moeder, in de oude tijd waarschijnlijk
gezien als de verwende nonna in a well-to-
do familie, die later trouwt met een rijke
man; een rijke man die opgaat in haar
grillige bedenksels en haar verwent en in
veel dingen toegeeft, omdat hij haar innig
liefheeft. Na de dood van haar man ver
liest ze het begrip dat haar man voor haar
had en dat wordt overgenomen in andere
vorm door haar kinderen. Zo duidelijk
beschrijft u uw moeder, dear Yvonne; ook
typisch is haar vraag telkens als er iets is
gebeurd, namelijk het ene woordje: '-en-?'
Ikzelf doe hetzelfde, maar voeg er 'toen'
bij. Dat '-en toen-?' en haar tegenzin om
in een tehuis te moeten worden opgeno
men, zo goed te begrijpen, zo tactvol door
de kinderen opgevangen. Uw boek
beschrijft een Indisch tafereel in het koude
Hollandje, met zoveel kleine, fijne analyse
rende en opbouwende observaties. Vooral
Indische mensen zullen uw boek ten volle
appreciëren en begrijpen, de moeilijkhe
den, de grappige intermezzo's, de ziekten
- en toen de dood - een tropisch vogeltje
op weg naar de einder. Toen braken bij
mij de ingehouden tranen los - een balans
van winst en verlies in mijn Indisch hart.
Dank u wel, dear Yvonne, moge onze
Schepper u leiden tot het schrijven van
meer bijzondere boeken.
Oma Schenkhuizen,
West Covina, Californië
Doos met herinneringen
Naar aanleiding van mijn verhaaltje 'Doos
met herinneringen' geplaatst in Moesson
van juni 2000 kreeg ik van een mevrouw
uit Baarn een tip. Zij gaf me naam en adres
van een ex-Indië-militair uit Zutphen. Deze
bleek goed ingevoerd te zijn in veteranen-
Hingen. Na nog enkele telefoontjes
gepleegd te hebben, kreeg ik het volgende
boven water.
'Mijn' onbekende soldaat le Idas Van
Bolveren bleek in 1949 rechtstreeks vanuit
Soebang naar Australië geëmigreerd te zijn.
Helaas: drie jaar geleden overleden, zoek
tocht beëindigd. Het deksel kon weer op de
doos met herinneringen. Moesson bedankt.
Ed Vermeulen, Baarn
Onhehende mensen
Uit mijn moeders koffertje kwam deze
foto. Het stuk dat afgeknipt is, prijkt nu in
een album van mijn kleinkinderen, want
veer augustus 1923, genomen op
Sumatra (Medan, Tandjoengpoera?).
Misschien kan iemand er meer over ver
tellen.
Mevrouw N. de Muynck, Middelteers
Centraal Bureau voor Statistic!-;
In het afgelopen juninummer schreef ik
een stukje op pagina 5, over de begrippen
autochtoon en allochtoon. He heb een aan
tal jaren geleden over deze begrippen
gecorrespondeerd met het CBS, het
Centraal Bureau van Statistiek. Uit de
correspondentie bleek dat het onderscheid
tussen autochtoon en allochtoon gemaakt
wordt op grond van vier kenmerken:
nationaliteit, geboorteland, geboorteland
vader en geboorteland moeder. Het CBS
voegde daar nog het volgende aan toe - en
die belangrijke zin ontbreek in mijn vori
ge stukje: 'Personen die in Nederlands-
Indië zijn geboren en van wie zowel de
vader als de moeder in Nederland zijn
geboren, worden in deze benadering tot
de autochtone bevolking gerekend.'
Hieruit blijk duidelijk dat die indeling dus
naar den bloede gaat. 'Totoks', ook al
waren ze al eeuwen in Indië, zijn dus
autochtoon. Dat wilde ik nog even kwijt.
H.A. van Emmerik, Den Elaag
daarop sta ik met mijn ouders. Maar de
rest van de foto kon ik niet weggooien.
Wie zouden het zijn? We hebben het
nooit gevraagd. Het is een foto van onge-
ADVERTENTIE
Per 31 mei 2000 is onze zaak aan de
Haverkamp 222 te Den Haag gesloten.
De verkoop van
Indische saucijzen
gaat door.
Inlichtingen hierover kunt u verkrijgen
via tel. 070 - 345 25 11.
ADVERTENTIE-
Vrijdag 29 september. 15.30-23.00 uur:
Huisband de Mata Bia Band en dans en show
van Arena Budaya Indonesia.
Zaterdag 30 september, 12.00-23.00 uur:
Huisband The Black Wings, demonstraties
Pencak Silat, zang van Andre Sharon en
dans/show van Hawaiian Treasure.
Zondag 1 oktober, 12.00-21.00 uur:
Huisband The Valiants, zang van de Molukse
zanger Jimi Bellmartin, dans en
kledingshows van Bunga Melati.
Pasar Malam lokatie:
Ijshal De Meent, Alkmaar,
tel. 072 - 512 07 18.
Info:
tel./fax 0223 - 64 59 87
Info standhuur:
tel./fax 0223 - 64 66 58
of 06-25083029
45 ste jaargang - nummer 2 - augustus 2000
5
