boek, dat zij het nog steeds gebruiken, en waar het nog te koop was. Ja, zo ben ik aan mevrouw Kloppenburg gekomen... en zij misschien ook aan mij'. haar stap Monk. Ik zal het moeten doen met een raam waar ik door mag kijken, de echte toegangsdeur is voorgoed dicht.' Was zij geëmancipeerd? geval was zij in staat om duidelijke keuzes te maken'. Waar kwam haar belangstelling voor planten en kruiden vandaan? Wat was mevrouw Kloppenburg voor een vrouw? Vilan:'Tot op de dag van vandaag weet ik niet hoe ik haar zou moeten beschrijven, wat voor persoon zij is. Zou ik haar aardig vinden, heb ik mij afgevraagd. En ook of zij mij zou mogen. Zij hield van principes, ik ook, maar mis schien waren haar principes wat anders dan de mijne. Zij was wat ze nu domi nant zouden noemen, een sterke per soonlijkheid. Op foto's kun je wel zien dat zij zeer aanwezig is. Daar staat zeker geen aarzelende vrouw die zich dagelijks afvraagt of zij er wel mag zijn. Nee, daar staat een vrouw met ruggen graat, een vrouw die kracht uit straalt en het rustige weten. Misschien kwam dit ook voort uit het feit dat zij een gelovige vrouw was. Zij was katholiek en ze was opgevoed door een moeder die ook een sterke persoonlijkheid had. In haar derde en laatste boek, Eene ttabe- trachting, bespreekt mevrouw Kloppenburg herhaaldelijk allerlei ziekte gevallen die zij heeft genezen en zegt dat zij dit heeft mogen doen dankzij God. Of dit een vorm van Massieke bescheidenheid is, ik weet het niet. Hoe veel ik de afgelo pen zes jaar ook over mevrouw Kloppenburg te weten ben gekomen, zij blijft een mysterie. Ik benijd eenieder die haar heeft gekend. Zij hebben haar stem gehoord, weten hoe Vilan: 'Dat is een moeilijk hanteerbare term. Aan de ene kant zie ik een vrouw die haar gaven optimaal ontwiMcelde. Iemand die correspondeerde met vooraan staande wetenschappers, die haar serieus namen. Haar naam was legendarisch in die tijd. Ze had een praktijk aan htüs en reisde over heel Java. Aan de andere kant heeft zij nooit geld willen verdienen met haar werk. Misschien kwam dit ook wel omdat haar man bepaal de dat alleen hij de kostwinner was. In elk Links: Albertina van Spreeuwenburg, de grondlegster voor de grote kruidenkennis die haar dochter eens zou bezitten. De meeste dames op de foto onder zijn onbekend gebleven en wat zij omhoog houden en waarom, is evenzeer een raadsel. Mevrouw Kloppenburg zit rechtsvoor. september 2000 45 ste jaargang - nummer 3 Vilan: Mevrouw Kloppenburg werd op Midden-Java geboren, op de onderneming Soekamangli, in de buurt van Semarang. Zij werd naar de zusters Ursulinen gestuurd om een gedegen, katholieke opvoeding te krijgen. Ze kwam uit een gegoed Indisch milieu; haar vader bezat vele ondernemingen. Toen het financieel slecht ging, moest zij thuiskomen. Zij trouwde met Herman, een broer van haar zwager die met haar lievelingszusje Lucy was getrouwd. Dat kwam in die Heine, gesloten leefwereld in Nederlands-Indië wel vaker voor. De geschiedenis zou zich later herhalen, twee meisjes Kloppenburg trouwden met twee gebroeders Kortenhorst. Mevrouw Kloppenburg had altijd al belangstelling voor planten en kruiden en van haar moeder kreeg ze praktijkop leiding, training on the job zouden wij nu zeggen. Maar het werd pas menens toen haar dochtertje Tina stierf door een ver keerde diagnose van een westers geschool de arts. Toen is er jaren geen dokter bij hen over de vloer geweest. En misschien wel als een soort arbeidstherapie, is zij zich toen nog meer gaan verdiepen in de geneeskracht van planten en kruiden en zette zij zich in voor de lijdende mens.' Wat ben je te weten gekomen via haar familie? Vilan: 'Aan de hand van de vele foto's die ik heb gekregen, kan ik nu door de familie reizen. Vijf generaties. Ik had hele lijsten met nazaten gemaakt. Die plakte ik op de keuken kastjes en dan maar repe teren. Tante Marie, tante Hermien, ik moest het weten. Mevrouw Kloppenburg had veel kinderen. Ik ontdekte hoe het collectieve geheugen in een familie functioneert. Niemand wist bijvoor beeld meer hoe het meisje heette waar zoon Albert mee wilde trouwen. Zij viel niet goed in deze familie en was gewoon uit het collectieve geheugen gestoten. Via een nazaat die kritische tenttekenin gen kon en wilde zetten,

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 31