water Jan is geboren in Batavia in 1Q2Ó en Sonja in Bondowoso in 1Q30. iVa een drieënhalf Iaar interneringskamp en een tweeënhalf jaar hersiap is Jan in 1Q4S naar Nederland gere patrieerd. Sonja was al in 1Q4Ó gegaan. Na de MTS (nu HTS) in Haarlem afgelopen te hebben, drie jaar in militaire dienst en één jaar bij d< e KEMA in Arnhem gewerkt te heb ben, is Jan geëmigreerd naar de Verenigde Staten. Hij kwam in loledo, Ohio, terecht, maar is binnen drie jaar naar San Diego in Zuid-Californië verhuisd. Daar heeft hij 32 jaar gewerkt en gewoond. In 1Q71 was hij in Holland om zijn moeder te bezoeken. Hij ontmoette daar Sonja en is met haar in San Diego getrouwd het volgende jaar, na een intensieve briefwisseling. Op vakantie gingen we vaak snorkelen, maar in 1983 besloten we ons duikcertifi- caat te halen. Het zeewater in San Diego is koud; tien tot achttien graden Celsius vanwege de Golfstroom, die daar via Alaska aankomt. We doken in wet suits, een drieënhalf millimeter dik, neopreen duikerpak, dat je lichaam warm houdt. Het nadeel was dat Jan zestien en Sonja tien kilo aan gewichten nodig had om naar beneden te komen. Na vijf weken training hebben we ons duikcertificaat gehaald en gauw daarna wat warmere wateren opgezocht. Wij kunnen nu met heel wat lichtere kleding duiken, in zoge naamde skin suitsgemaakt van zwempak materiaal. We kunnen nu met vier kilo naar beneden. Indonesië We hebben sedert 1983 heel wat afgedo- ken. Eerst de Caraïben (Cozumel, Virgin- eilanden, Cayman-eilanden, Aruba, Bonaire, Curasao), toen Australië (de Great Barrier Reef en de Koraalzee), de Rode Zee, de Malediven, Micronesië (Truk, Yap en Palau), Fiji, de Solomon- eilanden, de Filippijnen, het toenmalige Irian Jaya, Papua Nieuw-Guinea en natuurlijk Indonesië. Indonesië vinden we het beste. Niet alleen is het onderwaterle ven magnifiek, maar het volk is erg pret tig, het eten overheerlijk en we spreken de taal nog. Je kunt ons er daarom ieder jaar vinden en soms zelfs tweemaal per jaar. En wat zijn nu de beste locaties om te duiken? Volgens ons is dat ten eerste KungKungan Bay, even ten noor den van Bitung, Noord-Sulawesi (Bitung is de diepwaterhaven van Manado). Ten tweede Mabul, Saba, Maleisië en Noord-Kalimantan, ten derde Komodo, Indonesië, en ten vierde de Rode Zee in Egypte. Helaas wordt dit laatste gebied geruïneerd. Er zijn al een tweehon derd duikboten aanwezig. De mees ten gooien hun ankers uit op de riffen, zonder zich te realiseren wat voor schade daar beneden aange richt wordt, vooral als de wind de duikboot voort trekt. moessQn Het duikende tweetal in Indonesië. 22

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 22