stofuitdrukking en het warme koloriet dat
het schilderij zo aantrekkelijk maakte.
Rechtsonder stond het signatuur:
C. Muhlenfeld (zie voorplaat). Het schil
derij hing niet bij haar in de stand, maar -
omdat het zo groot was - bij een bevrien
de standhoudster. Ik was zeer verrast te
ontdekken dat de vrouw met die kleurige
kleding de maakster van het schilderij was
Om een lang verhaal kort te maken: ik
heb het schilderij van Corry gekocht en,
omdat ik het zo graag wilde hebben, niet
eens getaward.
De vrouw op het schilderij, zo vertelde ze
me, was een adellijke Javaanse dame:
raden ajoe Santi Soejono, dochter van de
regent van Pasoeroean. De raden ajoe en
haar man Pangerantrio Soejono waren
goede vrienden van Corry's ouders die
met hun kinderen in dezelfde wijk woon
den als Corry met haar familie.
Toen het schilderij in mijn interieur hing,
heb ik haar uitgenodigd om te komen kij
ken. Ik bracht haar een tegenbezoek en
sinds die tijd zijn we goede vrienden
geworden. Tijdens die ontmoetingen
heeft ze me haar levensverhaal verteld.
Corry als mannequin, na haar scheiding,
Intercontinental, Curasao, 1960.
Corry's moeder
Corry Muhlenfeld werd op 26 december
1918 in Batavia geboren uit een Indische
moeder en een vader die voor vijftig pro
cent Zweeds, voor een kwart Belgisch en
een kwart Duits was. Zijn vader, die waar
schijnlijk al de Nederlandse nationaliteit
bezat, heeft in Indië nog een onderneming
gehad.
Corry's moeder was een dochter van een
Nederlandse rechter en zijn njai. Deze
man wilde zijn dochter niet erkennen en
verdween dus al snel van het toneel.
Corry's oma kwam nu te werken in het
huishouden van een zekere baron Van
Lawick. Deze man was begaan met het lot
van moeder en kind. Hij was vooral
bezorgd over de toekomst van het naamlo
ze Indo-europese kind. Daarom kocht hij
van een Hollandse soldaat diens naam en
doopte het kind Cornelia Becker. Zo ging
dat kennelijk vroeger in het oude Indië.
De baron ging nog een stapje verder. Met
toestemming van de moeder nam hij het
achtjarige meisje mee naar Holland, waar
het op een katholieke kostschool in Venray
werd geplaatst. Toen Corry's moeder vol
wassen was, kreeg ze een
hotel betrekking als bankem
ployé. Ze had het best naar
haar zin in Holland, maar
toch knaagde er iets. Ze
dacht vaak aan haar
geboorteland en aan haar
moeder. En zo reisde ze,
om de overtocht te kunnen
betalen, als kindermeisje
Terug in Holland. Corry bij een aantal
van haar schilderijen in haar atelier.
Amsterdam, jaren zestig.
met een Hollandse familie mee op de
boot terug naar Indië.
Maanlicht
In Semarang werd ze juffrouw van de
huishouding in een pension voor vrijge
zellen. Een van die vrijgezellen was
August Muhlenfeld. Er ontstond iets
moois tussen hem en Cornelia. Tijdens
een vakantiereisje met een stel mensen
van het pension naar Midden-Java, vroeg
hij haar, op de Boroboedoer bij maanlicht,
ten huwelijk.
August Muhlenfeld had in Leiden Indisch
recht gestudeerd en was als veelbelovend
ambtenaar in dienst van de Nederlandse
overheid naar de kolonie vertrokken. Hij
maakte snel carrière. Eerst als controleur,
Crazy couple', olieverf op doek (foto: Fridtjof Versnel).
45 ste jaargang - nummer 4 - oktober 2000 27
