en toen ik het eenmaal begon te lezen,
kwamen al die jaren weer naar boven.
Leuke en gezellige jaren met al die
Indische bandjes, en samen met mijn
vrienden en ex-muzikanten sprak ik
weer veel over die Indo-muziek uit de
jaren zestig. En natuurlijk over Woody
Brunings, Harrv Berg, Pim Veeren, Boy
Brostowski, Eddy Chatelin en Harry
James de Vries - de kern van The Crazy
Rockers.
Armand l i I o 11
'In 1997, op de pasar malam in Borne
ontmoette ik voor het eerst The Crazy
Rockers in hun kleedkamer. Daar is
eigenlijk de vriendschap al gelijk begon
nen,' vertelt Armand Filon mij. Een paar
maanden daarna heeft Armand de
Crazy Rockers gecontracteerd om tij
dens zijn Indische dansavond op te tre
den. Maar natuurlijk werd eerst de hele
band uitgenodigd bij hem thuis in
Hilversum te eten vóór het optreden.
'Heel gezellig was het,' vertelt Armand
James Intveld uit de USA.
verder. 'En weetje wat ik nou nooit zal
vergeten, Ed, na het overlijden van mijn
vrouw Renée belde Woody mij regelma
tig op om te vragen hoe het met mij
ging, en van Harry Berg ontving ik een
paar keer opbeurende kaarten vanuit
Zwitserland. Echt goeie jongens, niet
waar? Die "wilde" jongens van toen
hebben nu nog een hechte vriendschap
onder elkaar. Terwijl er bijna geen één
band van toen meer is, die nu nog
samen spelen en nog goede vrienden
zijn. Hun vriendschap is echt real, ze
hoeven elkaar niet te gebruiken, want ze
functioneren ook prima zelfstandig in
het dagelijks leven. Harry, bijvoorbeeld,
heeft het druk met het runnen van zijn
hotel in Zwitserland, Woody is leraar en
Pim heeft ergens bij een ministerie een
goede functie en Eddy is nog altijd
beroepsmuzikant in Den Haag.
Met het maken van mijn cd Armand and
Friends waren de Crazy Rockers als eer
ste bereid mee te doen. Voor mij zijn het
toffe kerels... absoluut!'
Grace Simon uit Indonesië.
pick-up en luisterden met volle aandacht
naar de Crazy Rockers.
'Oké jongens, als huiswerk goed luiste
ren naar de akkoorden en break-jes van
"The third man",' zei mijn broer, toen
de leider van de band The Halcons.
Dat was mijn kennismaking met de
legendarische band The Crazy Rockers.
Tien jaar later had ik mijn eigen band,
Midnight Special Band, en we speelden
veel country and western, toen nog zeld
zaam in Holland, vooral als je een echte
pedal steelgitarist had in je band. We
traden heel veel op in Den Haag en
omstreken en een paar keren naast de
The Crazy Rockers. Dan hoorde je - en
ook van andere muzikanten - hoe goed
The Crazy Rockers waren. Eigenlijk
waren de Crazy Rockers een van de
beroemdste bandjes van Nederland in
de jaren zestig.
Onlangs kreeg ik het boek 40 jaar The
Crazy Rockers (geschreven door Inge
Dümpel en Woody Brunings) in handen
45 ste jaargang - nummer 4 - oktober 2000