Pierei li o'tli 11 oen
FGIRRZB8
PERIKB1BK
Voll e maan
moessOn
ik bel weleens met mijn nicht Lucie. Hooguit tweemaal per jaar, maar Jat is ook meer Jan genoeg, want
als je Jat vaker Joet weet je toch niet waar je het over moet hebben en komt er alleen maar onzin uit.
Lucie Jus, verte!Je me vlak na het ingaan van liet jaar 2000 over Je conclusies Jie Je vrienJ van haar
klemJochter had getrokken uit het onJerzoek Jat hij haJ gejaan naar Je plaats van Je aar Je in het
heelal. En naar Je ongelooflijk stomme manier waarop wij met Je aarJe omspringen. Die jongen heeft
gestuJeerJ en heet Jean Paul, maar verJer is hij een doodgewone sinjo.
'Erg bemoedigend voor ons nageslacht zijn
Jean Paul's bevindingen niet', zei Lucie.
Het komt er op neer dat alles wat op aarde
leeft het jaar 3000 niet zal halen. Alles is
kaalgevreten en uitgemergeld, als gevolg
waarvan de natuur uit z'n evenwicht is
geraakt en de aardas een paar keer over de
kop is gegaan. De gevolgen laten zich
raden: hele werelddelen zijn weggedreven
of over elkaar heen geschoven, beide polen
zijn gesmolten, bergketens zijn door de
oceanen Verzwolgen en
andere bergketens hebben
zich met grof geweld
boven de zeespiegel ver
heven. En om zelfs het
taaiste stuitje leven onmogelijk te maken,
wordt de aarde onophoudelijk geteisterd
door asteroïden, bloedhete stormwinden
en giftige gassen. Een catastrofe die zijn
weerga niet kent en alleen maar vergeleken
kan worden met het Laatste Oordeel, is
Jean Paul's oordeel.
I 'iereiiigfdmgfen
Volgens Lucie vindt Jean Paul ons gedrag
juist daarom onbegrijpelijk, omdat meerde
re onbewoonbaar verklaarde hemellicha
men ons overduidelijk aantonen waar een
dergelijk gedrag toe leidt. Hij is er namelijk
van overtuigd dat daar ooit leven is
geweest, maar dit zichzelf heeft uitgeroeid
door de fouten te maken die wij al vele
decennia in een steeds hoger tempo
maken. Jean Paul weet ook zeker dat dit
onomkeerbare zelfvernietigingsproces zich
reeds talloze malen heeft voorgedaan en
het slechts bij hoge uitzondering is voorge
komen dat een miniem stukje leven bij toe
val aan de totale uitroeiing ontsnapte. Om
elders in het universum de draad weer op
te pakken. Maar volgens hem is zelfs dat
geen aantrekkelijk vooruitzicht, omdat dan
opnieuw moet worden begonnen aan het
miljarden jaren in beslag nemende evolu
tieproces. Die onheilsprofeet beweert ook
dat de spectaculaire ondergang van de
aarde ergens in het heelal zal worden waar
genomen. En dat je er vergif op kunt inne
men dat kopstukken van een zeer hoog
ontwikkelde beschaving zullen besluiten
wetenschappers hierheen te sturen om te
kijken wat er in hemelsnaam aan de hand
is. 'Worden die hierheen gebeanid en vin
den ze niks', voorspelde Lucie somber.
'Gaan ze misschien graven en spitten, en
zul je zien dat ze per ongeluk op wat sche
dels en botten met van die piercingdingen
stuiten. Denken ze natuurlijk dat het hier
een primitief zooitje is geweest. Omdat wij
er dan niet meer zijn, maakt het voor ons
niets uit wat ze denken, maar dan hebben
die mannen het wel bij het rechte eind,
want als je afgaat op wat we allemaal uit
spoken, zijn we ook écht primitief. We
gaan elkaar massaal te lijf en takelen de
aarde toe met een energie alsof we niet
kunnen wachten totdat zij het loodje legt.
Dan deden onze oer-oerouders het beter,
die lieten de aarde met rust, vereerden haar
zelfs. En als ze eens een soortgenoot naar
de andere wereld knuppelden, was dat om
hem of haar aan moeder aarde te offeren.
Of om in hun eerste levensbehoeften te
voorzien, als er niet genoeg wild was.'
Lucie kan keihard uit de hoek komen.
Omdat ik zo mijn twijfels had over dat nare
toekomstbeeld, vroeg ik I .ucïe of de vrijer
van haar kleindochter soms op de
Goenoeng Bohong bij Tjimahi geboren
was en toevallig een volle maan door de
bomen scheen toen hij haar dat allemaal
vertelde. Het was even stil aan de telefoon.
Ik kon Lucie hóren denken, maar toen
kwam ze, vlijmscherp: 'Kan het zijn dat
daar aan de andere kant van de lijn een van
elke vorm van intellect gespeende goblok
een beetje jaloers is op iemand met veel
hersens? Luister, njo: Jean Paul kent de
kosmos als zijn broekzak en weet er meer
zinnigs over te vertellen dan jij, met je drie
keer doubleren op de lagere school. Hij is
ook best aardig, al doet hij soms
een beetje vreemd en heeft hij
toevallig een paar van die pier
cingdingen aan zijn lijf hangen.
Staat hem trouwens best leuk.' In
mijn wiek geschoten vanwege die opmer
king over dat blijven zitten, zei ik dat het
niet te hopen was dat ter zijner tijd groene
mannetjes van een andere planeet het te
los van die korstmoskenner van haar klein
dochter zouden vinden, met al die
piercingdingen erbij. Dan zou het zijn
stomme schuld zijn als die mannen ons
onder de primitieven zouden rangschikken.
Aan de andere kant van de lijn klonk iets
wat leek op een woest gebries en driftig
gestamp van hoeven, toen barstte Lucie
weer los: 'Schei toch uit, sontolojo. Jean
Paul is een onvervalste Maagd en gelukkig
no way te vergelijken met de niet te vreten
halfgare Sumatraanse mangrovekreeft, die
niet eens rechtuit kan lopen en bij volle
maan helemaal van de kook raakt.' Lucie
weet dat ik een Kreeft ben en waar ik van
daan kom. Zelf is ze een Stier, daarom
neemt ze me minstens één keer op de
horens als we mekaar bellen. Ik heb trou
wens slechts twee keer gedoubleerd op de
lagere school. En dat lag alleen maar aan
twee mispunten van leerkrachten, die er ijs
koud aan voorbij gingen dat ik altijd
negens en tienen haalde. Voor tekenen.
Maar ik mag juffrouw Sittrop niet te kort
doen: zij was de enige van die twee die me
ooit een pluim op de hoed heeft gestoken.
Mocht ik voor haar lessenaar komen staan
en maakte ze aan de hele klas bekend dat
ik weliswaar geen notie had van rekenen,
maar we de oorlog makkelijk zouden win
nen als we zoveel tanks en bommenwer
pers hadden als ik er tekende tijdens de les.
Als rasechte patriot voel je je dan toch wel
gevleid.
18
