Brief van Wouter Muller moessQn Wouter Muller met zijn ouders in Bandoeng. een gitaartje op schoot heb ik uren zitten denken, uren zitten schrijven. En uiteindelijk ontstond er een voorstel ling met een dozijn liedjes en verbinden de gesproken teksten.' Pasar Malam Besar De reacties op het optreden waren over weldigend. Wouter Muller werd direct gevraagd om de voorstelling op de ande re twee Indië-dagen nogmaals te doen. 'Mensen gingen om cd's vragen. Ik dacht dat het een grap was, maar ze meenden het heel serieus. Ze vertelden dat ze versteld stonden van de teksten. Ze hadden traditionele Indische liedjes verwacht, maar er kwam iemand met Nederlandstalige teksten, met een per soonlijk verhaal. Het bleek voor zeer velen heel herkenbaar te zijn. Maar niet alleen Indische mensen herkenden de gevoelens in die liedjes. Ook Nederlanders waren gegrepen. Het thema is ook veel universeler. Theatermaker Laurens ten Den zei tegen me dat het in feite het verhaal is van alle vluchtelingen.' De voorstelling Wat is een Indo? is kleinschalig gebleven, maar niet eenma lig. Een keer of acht per jaar brengt Wouter Muller het voor het voetlicht. Bijgestaan door Ben Kamphuis (bas gitaar) en René Vrieler (gitaar, steel- gitaar). Het is een aangrijpend programma dat zijn uitwerking op het publiek nooit mist. Ook op de grote Pasar Malam Besar in Den Haag, waar Mullet tot zijn verrassing voor was uit genodigd, liep het zichtbaar geroerde publiek na afloop en bloc naar het podi um om Muller te bedanken en hem te vragen of die cd er nu eindelijk al was. I rots Muller is een man die gevoelens ver woord die bij velen al jaren sluimerend aanwezig zijn. Hij geeft stem aan de cul tuur, die bekend staat om het zwijgen. De cd is er nu: Hier Daar. Wouter Muller koos niet voor een registratie van het theaterprogramma. Met Quasimodo-collega Bert Kuipers als producer en medemuzikant heeft hij er een breed toegankelijk album van gemaakt, waaraan wordt meegewerkt door een keur van muzikanten. Maar de boodschap blijft niettemin recht overeind staan. Dat blijkt ook uit het subtiele hoesje waarop Muller staat afgebeeld, terwijl zijn inmiddels al jaren overleden ouders over zijn schouders meekijken. Ze zouden trots zijn geweest. De cd Hier Daar is te verkrijgen of te bestellen in cd-winkels (bestelcode: SIL 053) of door overmaking van 34,95 (inclusief verzendkosten) op bankrekening 87 86 90 751 t.n.v. W.R. Muller/Schakels van smaragd in Enschede, o.v.v. SIL 053. U ontvangt dan een gesigneerd exem plaar. De cd is niet bij Moesson verkrijgbaar. Wouter Muller treedt de komende maanden op verschillende plaatsen op in Nederland. Voor meer informa tie zie de agenda. In het septembernummer van Moesson kondigde de redactie de verschijning aan van mijn cd Hier en Daar. Ook werd vermeld hoe een gesigneerde cd bij mij zelf besteld kon worden. Dat heb ik geweten! Vele tientallen lezers hebben van deze mogelijkheid gebruik gemaakt, niet alleen uit Nederland, maar ook uit Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland. Die enorme belangstelling heeft mij ont zettend verrast, maar dat is nog niet alles. Behalve bestellingen ontving ik ook zeer veel telefoontjes en brieven. In deze reacties worden we mijn mede muzikanten en ik) overladen met blijd schap, felicitaties en dank voor dit muzikale verhaal over de eerste en twee de generatie. Dit is echt ongelooflijk! Tegelijkertijd blijkt de cd ook veel eigen persoonlijke gevoelens en verhalen op te roepen. Ik sta versteld van de vele - vaak aangrijpende - verhalen die Moesson-lezers me toevertrouwen over hun eigen Indisch verleden. Maar ook van de reacties van de tweede en derde generatie over hun eigen zoektocht naar hun Indische ik. Zowel de terugblik op vroeger als de vraag hoe ga je nu ver der?', blijkt bij velen te leven. Door de enorme hoeveelheid reacties - die ik nooit heb durven vermoeden - kan ik helaas niet iedereen ook persoonlijk ant ivoorden. Daarom bedank ik langs deze weg iedereen die in de pen of telefoon is geklommen voor zijn of haar reactie. Ik ben daar zeer van onder de indruk geraakt en al deze mensen daar ook erg erkentelijk voor. Mogelijk stimuleren deze reacties mij weer tot nieuwe teksten en muziek, want dat het Indisch ver haal al af is, dat geloof ik niet meer. Wouter Muller 28

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 28