nories uit Magfelang
*3?
Mulo Sint J ozef
Mulo Sint Jozef, in zondagskleren: achter, van links naar
rechts: Jeanne The, Netty Haryadi, Lies Bergmans en Sylvie
ten Cate. In het midden van links naar rechts: Juul
Noteboom, Adolfien van de Kerchove, Els Jahn, Ella Sundah
en Elly Nijs. Vooraan: Hetty The, Ella Brilleman en Els
Brilleman.
Mulo Sint Jozef, achter van links naar rechts: Els Jahn,
Sylvie Bong, Els Brilleman, Fieri van de Kerchove, Nora
Heyl, Hetty The en Jeanne The. In het midden Lies
Bergmans voor de lol verkleed als non). Vooraan knielen
Noortje The, Ella Sundah en Ella Brilleman.
Dit is het laatste artikel van Ellen Sundah dat u in Moesson zult aantreffen.
Afgelopen 6 oktober 2000 is zij overleden in het Sint Carolus ziekenhuis in
Jakarta, waar zij van 1947 tot aan 1951 nog verpleegster was.
Tjang Montung'
De Fröbel tot de vierde klas lagere
school was ik op school bij de zusters
Franciscanessen. Allemaal aardige zus
ters en juffrouwen. De kloostertuin en
kapel vond ik echt mooi. Sinterklaas
werd ook gevierd. Ik herinner me een
van mijn Fröbelklasgenoten die voor de
Goed Heiligman de veters van haar
schoenen moest rijgen, want gewoonlijk
deed ze het maar zo-zo. De meid die me
van school afhaalde liet ik wel eens stop
pen. Langs de weg stonden namelijk
kenariebomen en als het de tijd was, zag
je op de grond een heleboel kenarieno-
ten, dus iedereen aan het oprapen. Wij
hadden altijd een hond in huis. De
spierwitte Moppie, de bruin-wit gevlekte
Vlekkie en de pikzwarte Jakis. Ik vond
het leuk met ze te spelen. De straatna
men herinner ik me niet meer zo best,
alleen nog Boton, Bayeman, Ngentak,
Kauman, Kebon Dalem en Wates, waar
ik ben geboren. Dat gebeurde in Tjang
Montoeng's huis. Geregeld zochten we
deze lieve oma op en kregen dan een zak
vol sawo's uit eigen tuin mee.
Gebouwen als de watertoren, het post
kantoor, kerken en mesjids en de woning
van de regent (tussen de protestantse en
katholieke kerk), de soos en de militaire
sociëteit, gewoonlijk kantin genoemd,
kan ik nog zo voor me halen. Op gere
gelde tijden was er een avondtaptoe met
militaire muziek. Ik meen dat ze lan
taarns meedroegen. Iedereen kwam kij
ken of liep achter hen aan.
Van 1936 tot en met 1938 was ik op de
mulo Sint Jozef, Noordwijk 29. Over het
algemeen prettige mede-leerlingen en de
leerkrachten ook. Er was maar een man
nelijke leerkracht, de gymnastiekleraar.
Voor de gymdag droeg je een witte
bloes, groene rok en bij de oefeningen
werd de rok uitgetrokken en daaronder
had je dan een groene pofbroek aan.
Met Sinterklaas werden lootjes getrok
ken en zo kreeg ieder wat, zonder te
weten wie de geefster was. Vaak met
leuke versjes erbij. Met de verjaardagen
werd soms getrakteerd en een enkeling
nodigde de klas bij haar thuis uit om het
gezellig samen te vieren.
Tijdens de oorlogsjaren zag je nog wel
eens een van die mulo-genoten, maar
velen waren niet meer in Batavia, of
zaten in een kamp.
In 1940 werd vader overgeplaatst naar
Bandjermasin. Ik was op de GOSVO en
kon niet mee. Dus kwam ik weer terecht
in Noordwijk maar dan als intern. Er
waren zo tussen de veertig en vijftig
kostkinderen, van de lagere school,
mulo, Vakschool (alle van de Zusters
Ursulinen) en enkele zoals ik van de
GOSVO, dichtbij de Schouwburg. Alles
was goed geregeld: uren van opstaan en
slapen, middagrustuurtje, baden, stude
ren en vrije tijd. Voor de katholieke
internen was er iedere ochtend en iedere
zondag Heilige Mis in de kapel. Door de
week moest je een witte hoed, soort
sportmodel, op hebben en op zondag
een zondagse jurk en een zondagse
hoed. Ik heb nog even meegemaakt dat
je dan ook lange kousen moest dragen.
Op zondag mocht je bezoek ontvangen,
met medeweten van de zuster die onze
zorgmoeder was: mère Madeleine, een
Franse zuster die op de mulo Frans,
Engels en zangles gaf. Op een bepaalde
zondag mocht je ook bij familie of goede
kennissen op bezoek. Met korte vakan
ties bleven enkele van ons in Noordwijk
en we vermaakten ons best, zoals via de
muur tussen vakschool en de kampong
roedjak, gado-gado en dergelijke te snoe
pen. Tot zo'n tien jaar terug kon ik nog
met een paar zusters gezellig praten over
de prettige Noordwijk jaren.
45 ste jaargang - nummer 6 - december 2000
15
