Terug in het hotel liep ik regelrecht naar de receptie, vroeg om het telefoonboek van Malang en nam die mee naar de kamer. 'Kijk hier,' zei ik opgewonden. 'Acht namen met Matheus! Schrijf op, Ria!' Maar wat ik wel raar vond, was dat de naam Matheus vooraan stond en daarna een Javaanse naam, bijvoorbeeld Matheus Bambang Triwono. Bij het eerste num mer dat ik draaide, kreeg ik inderdaad een Matheus aan de lijn, maar dat was een Javaanse man, met een doopnaam Matheus. Stoppen met bellen, dacht ik, en verder zoeken in Lawang of Batu, zoals oom Niki ons aanraadde. 'Hier Ed, een zekere Matheus Augistin Kristin, in Lawang. Volgens mij is dit raak,' zei Ria overtuigd. Met bevende vingers draaide ik het nummer van Matheus in Lawang. Kristin Matneus Ik kreeg een vrouw aan de lijn, en ze sprak heel rustig: 'Hallo, dengan Matheus.' 'Ini dengan ibu Matheus?' 'Ja, betul. Dengan siapa ini?' 'Dengan Ed Brodie dari Belanda, ibu. Saya sebetulnya mencari Bapak Matheus, yang dulu pemain musik besamaan den gan kakaknya, ibu.' Ze begon in het Hollands te spreken: 'Ooh, itu mijn vader Nico Matheus.' 'Wat leuk, en werkte hij in de Lavalette Kliniek?' 'Nee, dat is adiknya, oom Kenn, Seth Kenno Matheus! Nama saya Kristin en noem me maar Kristin.' 'Waar zijn ze, oom Nico en oom Kenn sekarang?' 'Sudah meninggal, mijn vader is in Malang begraven en oom Kenn in Bandung: Ik was helemaal sprakeloos. Erger nog: ik kon mijn emoties niet meer bedwingen en begon te huilen van blijdschap, maar ook van teleurstelling. Dat hij in Bandung is begraven... Ik vond het erg voor Rob! 'Kristin, sorry dat ik even niet kon pra ten. Ik wil je graag vertellen waarom ik oom Kenn zoek, maar niet via de tele foon. Kan ik met mijn vrienden langsko men of wil jij bij ons komen in het hotel?' 'Kamu boleh datang met je vrienden, kalau mau!' 'Zullen we nu maar komen, komt het gelegen voor jou?' 'Ja, bisa, kom maar direct naar hier, ik wacht op jullie.' We riepen direct een taxi en reden naar Lawang. Daar stonden we dan in Lawang voor het huis van Kristin Matheus, een bouwvallig huisje, sober en somber met veel dieren in de tuin, twee apen, honden, kippen en vogels, omringd door allerlei soorten bomen en veel kin deren in huis. Ze stond ons op te wachten voor het huis, ze had zich opgetut en een mooie jurk aan getrokken. Ze zag er erg mooi uit, een knappe vrouw! Ze maakte met ons kennis en ik hield haar in de gaten, toen ze met 'haar eigen neef' kennis maakte. Ik vond het raar, maar spannend. Oom Kenn De woonkamer was heel klein en bloed heet. Ik begon uit te leggen dat ik vroeger als jongen vaak naar haar vader en oom mocht luisteren toen ze nog in de muziek zaten in Malang en omstreken. 'Maar eigenlijk zoek ik jouw oom Kenn, voor een goede vriend van mij. Deze vriend is eigenlijk een zoon van je oom Kenn.' Heel raar keek ze me aan, maar liet me verder vertellen. Jouw oom werkte toen in de Lavalette Kliniek samen met Wiete Kernkamp. Ze kregen een relatie, Wiete werd zwanger van hem en kreeg een zoon. Die zoon is dus jouw neef. Maar of Kenn toen al getrouwd was, dat weten we ook niet. 'Ik heb dit verhaal nog nooit gehoord, Ed. Niemand kent dit verhaal,' zei Kristin wat zenuwachtig. 'Daarom vertel ik je het nu, Kristin. Dit is een waar gebeurd verhaal en jouw neef, die zit nu tegenover je... Rob. Ze keek naar Rob, Rob keek naar haar en met tra nen in haar ogen zei ze: 'Je lijkt sprekend op oom Seth Kenno, Rob... precies!' Ze stond op en omhelsde haar 'nieuwe' neef en Rob zijn 'nieuwe' nicht! 'Ik weet dat oom Kenn een strenge vrouw had,' vertelde Kristin, 'dat hij later naar Bandung is vertrokken en daar op jonge leeftijd is gestorven, rond 1957.' Wij spraken nog veel over de vader van Rob die dag en vooral over het zoeken van Seth Kenno. 'Weet je, Rob, die toevallige ontmoeting van ons in Bali afgelopen mei was eigen lijk de eerste schakel in de zoektocht. Het moest gewoon zo gebeuren!' 'En jouw opa Matheus, de predikant, moet toch zeker een keer het bijbelse ver haal hebben verteld van "De Verloren Zoon". Maar voor jou, Rob, zou het ver haal moeten zijn: "De Verloren Vader". De onafscheidelijke gebroeders Matheus, links Seth Kenno en in het midden Nico. 45 ste jaargang - nummer 6 - december 2000 37

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 37