Madel on ékely- Lui ols (1899-1958) Schrijfsters uit het Damescompartiment Tekst: Vilan van de Loo Zelden was een Indische schrijfster zo geliefd hij het pnhlieh en zo verguisd door de literaire kritiek. Het overkwam Made Ion Lulofs, die wereldroem vergaarde met romans als Koelie 1Q3Ien Rukker (1Q32). Hoogstaande recensenten verweten haar zwakke romannetjes te schrijven en sensatieke lust te zijn in haar schildering van de misstanden op Heli. Zijzelf vond eenvoudig: 'ik had het gevoel, dat ik dit alles schrijven moest! Madeion Lulofs als zeventienjarig meisje, afstande lijk poserend. Omslag eerste druk, 1934. Foto: Antiquariaat Minerva, Den Haag. meer dan duidelijk. Begrip vragen, dat wilde ze met het boek, begrip voor de vervreemding die Indië kan veroorzaken tussen ouders en kinderen. Zelf voelde ze zich druis in haar geboorteland Indië, ondanks alles. Schandaal en roem Madeion werd op 24 juni 1899 geboren te Soerabaja als eerste dochter van Claas Lulofs en Sarah Dijckmeester. Vader is ambtenaar B.B. en wordt regelmatig overgeplaatst. Het groeiende gezin - er volgen nog drie kinderen - reist mee naar Atjeh en later naar een kleine garni zoensplaats. In 1913 gaat Madeion naar Holland, waar ze in Deventer de meisjes H.B.S. volgt. Twee jaar later keert ze wegens familieomstandigheden en omwille van de oorlogsdreiging terug naar Indië. Haar huwelijk met de Delische rubberplanter Hendrik Doffegnies, gesloten in 1917, loopt op mislukking uit, ondanks de geboorte van een dochter. Hendrik wil een traditionele echtgenote, Madeion verlangt naar een man die meer nodig heeft dan verzor ging. Zo iemand is de Hongaarse planter Laszló Székely. Hij stimuleert haar om verhalen te schrijven, laat ze plaatsen in een krant op Sumatra en al met al maakt hij veel indruk op Madelon. In 1926 wordt haar huwelijk met Hendrik ont bonden en in hetzelfde jaar trouwt ze met Laszló. Scheiding en huwelijk veroorzaken een groot schandaal in de samenleving op Deli. Het echtpaar verhuist naar Hongarije. Weg van het rumoer. P I loen ik Rubber geschreven had hoopte ik, dat het boek een -A. wegwijzer zou zijn voor de ouders, die kinderen in Indië hadden en [voor] andere menschen. Men begrijpt in Holland niet, hoe die kinderen in Indië; door het andere, vreemde leven, anders en vreemd kunnen worden en ik wilde zoo graag, dat de ouders zullen inzien dat bij hun, in het moederland de plicht rust deze vervreemding bij voorbaat te voor zien, te begrijpen en te vergoelijken en zooveel moge lijk te overbruggen. Ik schreef geen preek, geen rapport, geen bro chure, maar een roman. Een roman, die niets anders wil zijn, dan een zoo goed mogelijke beschrijving van het leven op een rub beronderneming in zijn verschillende phasen, zooals ik het zelf meemaakte en ondervond.' Madelon Hermine Lulofs was hiermee, een jaar na de verschijning van Rubber 45 ste jaargang - nummer 7 - januari 2001 35

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2001 | | pagina 35