8 O ill om OTIS!
(1Ö35-193Ü)
Za had niet moeten gaan, eigenlijk. 'Wil de Europeesclie
vrouw naar Indië gaan, zoo diene zij beslist van huis uit
gezond te zijn. Ga niet naar Indië, als er zielsziekten in
uw familie zijn, of als men geneigd is tot droefgeestig
heid,' waarschuwde mevrouw Kloppenburg- Versteegh in
haar handboek Het leven van tie Europeesclie vrouw
in Intlië (1Q13). Maar A nnie Salomons was verliefd,
pas getrouwd en toen haar man naar Indië werd uitge
zonden, ging ze met hem mee. In het jaar IQ24
arriveerden zij in Heli.
Schrijfsters uit het Damescompartiment
j I
Tekst: Vilan van de Loo
HET HUIS IN DE HITTE
tussen Nederland en Indië. In Medan
gingen prompt geruchten dat het huwe
lijk mislukt was. Annie beweerde dat het
Verhalen uit het Verre Oosten, in 1930
uitgegeven door de Maatschappij tot
verspreiding van goede en goedkope
lectuur.
Het huis in de hittedat als ondertitel
Drie jaar Deli had. In 31 schetsen geeft
Annie Salomons haar indrukken weer.
Tegenwoordig een zeldzaam boek.
'Eigenlijk had ik het met m'n inlandse
bedienden prettiger dan met de meeste
Europeanen met wie ik moest omgaan. Ik
schreef iedere week in De Groene een arti
kel over de Indische samenleving. Daarin
kwam nogal wat kritiek tot uiting. Als in
Holland iemand een aanmerking leest,
betrekt hij die op zijn buurman. Maar in
onze kleine Indische stad dacht iedereen
dat hij zelf bedoeld werd, en maakte zich
boos.(...) Daardoor werd ik er door velen
nogal koel behandeld.'
Zo beoordeelde Annie Salomons de
Europese samenleving te Medan, jaren
na haar verblijf. Kennelijk voelde ze nog
steeds het verlangen daar wel in opgeno
men te zijn geweest. O, het had haar
Indische jaren zo veel gemakkelijker
gemaakt. Zij was naar lichaam en geest
immers niet geschikt voor een verblijf in
de tropen. De gezondheid was zwak, en
zij had geen talent voor geluk. Misschien
werden daarom de verhalen die zij over
Indië schreef soms zo mooi, doordrenkt
als ze zijn van melancholie, van weemoed
om wat had kunnen zijn, maar niet is.
Verborgen sen na li bloem
In 1924 kwam het echtpaar te Medan
aan, en daar bleef het drie jaar wonen.
Annie Salomons bestierde het huishou
den met de bedienden; haar echtgenoot
Han van Wageningen was er advocaat.
Het eerste jaar was moeilijk; door fami
lieproblemen moest ze vijf keer reizen
moessQn
ANNII' SALOMONS
34
