Koemp
Californië
door Louis Pauselius
Van heinde en verre kwamen op
zaterdag 20 mei 2000 zo'n zestig
mensen van Nederlandse afkomst
bij elk aar om de jaarlijkse potluck
koempoelan te houden. Martin en
Eva Berghuis in Exeter, Californië,
hebben ons weer van Imn Indische
gastvrijheid laten genieten.
Martin is een Indische jongen uit Malang
en Eva een Hollands meisje. Samen
besloten ze, omdat ze zoveel van planten
hielden, een kwekerij op te zetten in een
streek waar de grond nog goedkoop is.
Het ligt op de weg naar het Sequoia
National Park. In de zomer, als het bloed
heet is, staan ze om drie uur 's nachts op
om het werk te beginnen zodat ze zich
om tien uur 's ochtends kunnen terug
trekken in het huis dat van airconditioning
is voorzien.
Tien jaar lïoempoelans
Tien jaar geleden besloot Jan Rrancher
voor het eerst een Indo koempoelan te
houden, in een park in Visalia, Californië.
Er waren geen schaduwrijke bomen en
het was gloeiend heet onder de pergola's
van het park. 's Middags viel er een stort
bui en moesten haastig plastic zeilen
geplaatst worden om droog te blijven. Het
verhoogde de gezelligheid, want het deed
ons aan Indië denken; petjel of gado-gado
eten in een warong tijdens een tropische
regenbui.
In hetzelfde jaar, 1990, organiseerde ik
een Indo koempoelan in New Hampshire,
toen wij bij onze dochter logeerden. Er
zitten daar niet zoveel Indische mensen,
maar toch kwamen er zo'n vijftien even
aanwippen.
Het jaar daarop organiseerde Jan
Krancher weer een koempoelan in het
park van Visalia en ik hield er ook weer
een, maar nu in een Nederlands restau
rant in Massachusetts - ze hebben daar
Indisch eten op het menu. Verder hebben
Fred van Ceylon en ik er nog één in
Denver, Colorado, georganiseerd en hield
ik er één in Hilo, Hawaï, bij de familie
Deetman.
Potluck
Toen Martin Berghuis een kwekerij in
Lindsay huurde, besloot hij daar eens een
koempoelan te houden. Er stonden veel
schaduwrijke bomen, zodat het met de
temperatuur in die vallei nog meeviel. Het
was een potluck, dus iedereen nam eten
of drinken mee. Er werden voordrachten
gehouden en er was zelfs een Hawaïaanse
danseres. Martin heeft daarna nog een
potluck in Lindsay gehouden.
Later verhuisde Martin Berghuis naar een
pand een eindje verderop, met vier acres
land. Heel geschikt voor een koempoelan
en genoeg parkeerruimte. Martin had
oude telefoonpalen in de grond geplaatst
voor het opzetten van een zonnescherm.
En dat was nodig ook, want de tempera
tuur liep die dag op tot zo'n graad of
veertig. Sommige dames hadden veel last
van de hitte. Toch was het gezellig. Maar
liefst 120 bezoekers waren van de partij -
zelfs van buiten Californië. Er waren
mensen bij die elkaar voor het eerst in
vijftig jaar weer ontmoetten.
Exeter
Goed. Op zaterdag 20 mei 2000 was het
dus tien jaar geleden dat de eerste koem
poelan in deze buurt werd gehouden. Wij
hadden gasten uit Holland: Tony Helmers
(Zoetermeer) en Netty en Lies Peters (die
ik nog van Sawahloento ken, zo'n zestig
jaar geleden). Met behulp van een wan
delstok en gesteund, kwam zelfs mevrouw
Helen den Dekker, oud-eigenares van het
bekende restaurant Kapulaga in
Pasadena. Ook aanwezig was Tony Linn
uit Tasikmalaya, Indonesië, die toevallig
terug moest naar Los Angeles en besloot
even aan te komen. Roos Pieters-van den
Oudenaller ontmoette een voormalige
schoolvriendin uit Soerabaja; Peggy van
den Broek-Harings. En Walda von
Wiederholdt vond een oude vriendin
terug in Augustine Worthington.
Hoewel er deze keer maar zo'n zestig
mensen waren, was het toch gezellig. Het
eten was heerlijk, het weer warm - maar
dragelijk - en er werd gedanst, gezongen,
gelachen en gewoon ge-ngobrold. Velen
hadden zelfs een motelkamer gehuurd in
het kleine plaatsje, zodat ze langer konden
napraten bij Martin en Eva.
Martin en Eva en hun twee zoons zijn
bewonderenswaardige mensen die altijd
tijd maken om gewoon even de mensen te
laten genieten van de Indische gastvrijheid
waar wij zo bekend om staan. Het vereist
een hoop werk om alles op te zetten en na
afloop weer op te ruimen. Wij hopen dan
ook dat ze nog heel lang in goede gezond
heid mogen voortleven, zodat wij deze
gezellige koempoelans kunnen blijven
houden.
45 ste jaargang - nummer 9 - maart 200!
19
