s
,1
Eng en Frans Henner plus hond.
Vele jaren later, op een van onze
omzwervingen op Bali, belandden we
met een groepje van tien 65-plussers in
een eenvoudig bungalowparkje ergens
45 ste jaargang - nummer 9 - maart 2001
aan de voet van de heilige Gunung
Agung. Om een frisse duik te nemen lie
pen we naar het zwembad. Helaas was
dit leeg. Onze tourleider Ricky wist wel
Bij de waterval staan
onder meer: Eng, Loes,
Lissie de Brian Kops en
Frans Henner.
een alternatief en wees ergens in de
verte. Zijn vinger volgend zagen wij op
ongeveer achthonderd meter een kali
stromen.
'Wel waarom niet,' zei mijn vrouw.
'Vroeger deden wij dit toch ook?'
Zo gezegd, zo gedaan. We kregen de
andere echtparen ook enthousiast en in
optocht in badpak met handdoek en
zeep, gingen we op pad. Het pad ging
helling af en na een stief kwartiertje kwa
men we ter plekke.
Zwemmen was niet mogelijk,
maar heerlijk poedelen wel.
Het water was helder, maar
suoomde vrij sterk. Onze
tourleider stelde zich strate
gisch op, ietwat stroomaf
waarts, om er zorg voor te
dragen dat geen van de
dames door de stroom kon
worden meegenomen. We
hadden weer plezier als kleine
kinderen. Ook werd de zeep
goed gebruikt.
Afijn blik richtte zich stroom
opwaarts en viel op een
Indonesische vrouw die net
als wij doende was zich te rei
nigen. Maar verderop zat een
man gehurkt en het laat zich
raden wat hij daar aan het
doen was.
Dit mocht echter de pret niet
drukken, maar aan al het ple
zier kwam een einde en verfrist keerden
wij huiswaarts, wat niet zo gemakkelijk
ging als de heenweg. De avond werd
besloten met een rijsttafel, Waargemaakt
door twee mannen uit de nabijgelegen
kampong. Wij waren weer even in onze
jeugd terug geweest.
27
