n competent staatshoofd Koningin Juliana geeft prinses Wilhelmina de ridderslag na de uitreiking van het Grootkruis van de Militaire Willemsorde, 7 oktober 1948. Foto uit het besproken boek. 1 santé boekwerk met het vertrek van Wilhelmina naar Groot-Brittannië in mei 1940. Met die 'vlucht' vangt een episode in haar leven aan die meer dan welke andere episode, beslissend is geweest voor haar koningschap en het beeld van haar als een heroïsche figuur heeft bepaald. Het noodgedwon gen, niet geplande uitwijken naar Londen noemt Fasseur de beste beslissing die Wilhelmina tijdens haar vijftigjarige bewind heeft genomen. Daardoor was zij in staat leiding te geven aan het ver zet tegen de Duitse bezetter en werd zij het symbool van het onwrikbare geloof in de overwin ning en heeft zij als geen ander het moreel hoog gehouden. Zij dwong daarom respect af bij de geallieerde bondgenoten. Iron lady was haar bijnaam. Churchill zou haar niet voor niets ook de enige man in het Nederlandse oorlogskabinet genoemd hebben, terwijl ook president Roosevelt een zwak voor haar had. Discussie Terwijl Fasseur's schrijfstijl door gaans uiterst voorkomend is, doet de vileine toonzetting in de discussie met Nanda van der Zee over de interpretatie van de vlucht van Wilhelmina evenwel wat merkwaardig aan. Doorgaans de beminnelijkheid zelve, laat Fasseur nu niets heel van het betoog van Van der Zee en geeft haar er ongenadig van langs. Zijn scherpe pen staat in al te schril contrast tot zijn verder in het boek zo verfijnde en door onderkoelde humor gekenmerkte stijl. Naar mijn idee heeft hij in het debat het gelijk volledig aan zijn zijde, maar waarom dit zo fel uitgevochten dient te worden, is mij een raadsel. Het lijkt er wel haast op dat hij zijn irritatie ook niet heeft willen verhullen en voor eens en altijd wenst af te rekenen met Van der Zee. Het boek lijkt mij evenwel niet het 45 ste jaargang - nummer I 1 - mei 2001 39

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2001 | | pagina 39