Guttif erae
plaren bekend zijn. Helaas worden de
vruchten vaak te vroeg en te ruw
geplukt. De vruchtwand wordt dan hard
en gaat inwendig 'bloeden': geel bitter
sap. Aan de top van de vrucht geven de
stempels aan hoeveel partjes de vrucht
bevat, meestal vijf tot zeven. Het eetbare
deel wordt gevormd door de zaadhuid.
Andere inheemse soorten met eetbare
vruchten zijn onder andere G. hombro-
niana en G. dulcis (Mundu - zie afbeel
ding). Van dezelfde familie en bij de
meesten onbekend is Mammea acumi
nata (Pisang pisang), een caulifloor
boompje uit West-Kalimantan en
Sarawak. De vruchtjes zijn ongeveer zo
groot als Pisang mas en zijn eveneens
erg zoet.
Lauraceae (Laurieraclitigjen)
De familie is in alle delen van de wereld
vertegenwoordigd, maar de meest
bekende soort, Persea americana
Kesemek, de vrucht zit op een vergrote kelk.
rukam (Rukem - zie afbeelding), althans
gekweekte vormen, hebben frisse zurige
bessen die in zijn geheel worden gege
ten. De verwante E inermis (Lobi lobi)
heeft vruchten die te zuur zijn om
gewoon te eten maar zijn zeer geschikt
voor het maken van jam.
Het grote geslacht Garcinia is paleotro-
pisch en zelfs pantropisch als de
Amerikaanse Rheedea als een synoniem
wordt beschouwd. Terwijl vele
Westerlingen een afkeer hebben van
Doerian ken ik niemand die niet verzot
is op Garcinia mangostana (Manggis of
Manggistan), the queen of fruits, zoals hij
wel wordt genoemd. Het vreemde van
de soort is dat, behalve dat hij niet in het
wild voorkomt, alleen vrouwelijke exem-
45 ste jaargang - nummer 12 - juni 2001
15
