3ezie Buitenpost samengesteld door Bert Paasman en Peter van Zonneveld Willem Brandt is het dichterlijk pseudoniem van Willem Simon Brand Klooster (1905-1981). Zijn poëzie, die de periode van het koloniale leven tot en met de repatriëring beslaat, is in de ver getelheid geraakt Ten onrechte, hij heeft de sfeer van het oude Indië, van de kamptijd en van het leven als repatriant goed getrof fen. Wij zitten samen in de Sociëteit En spelen kaart bij gasoline-lampen. En buiten is niets anders dan de nacht, Zingende krekels en een aap die schreit. En boven het moeras de klamme dampen. Wat heeft ons hier zoo eenzaam saamgebracht? De dokter heeft zijn zesde borrel op, De onderwijzer heeft het aan zijn nieren. Hij called groot-slem; dat doet geen mensch hem na. De luitenant vertelt de laatste mop Uit Koeta Radja, en de apen tieren Het brokkelig lachen valsch en honend na. Wat heeft ons hier zoo eenzaam saamgebracht? Daar moetje nu maar niet te veel naar vragen. Wij zitten hier; jenever bij de vleet Tegen de paja-dampen in den nacht, De witte mieren en de heete dagen, En tegen iets dat God alleen maar weet. Willem Brandt, uit: Oostwaarts (1937) i

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2001 | | pagina 51