Brieven
t
i m
t 15
UM\
f 5
Onze vreedzame jeugd
Hoewel laat, wil ik toch reageren op
'Onze wreedzame jeugd' door Sinjo
Petah in Moesson augustus 2001 (pagina
16). Sinjo Petah heeft jeugdherinnerin
gen aan Indië, net als wij die met dank
baarheid (en vol verhalen) op onze
Johanna (Poppy) von Arnoldi-Anakotta
weduwe van F.J. von Arnoldi (Bill Toma)
Correspondentie-adres:
Hermesburg 17
3437 HG Nieuwegein
De begrafenis heeft inmiddels
plaatsgevonden.
leuke, vreedzame en zorgeloze jaren
daarginds terugzien. En tegelijk twijfelt
hij aan de toepasselijkheid van die herin
neringen - de onze wel te verstaan, niet
de zijne. Wordt er in Holland, vooral in
sommige leringen, niet gedreigd met hel
en vagevuur? Worden er geen spookver
halen verteld (de witte wieven en de
zwarte spookhonden) Werden we niet
via de zondagsschool bekend gemaakt
met het alziend oog van God, waar we
alleen last van hadden als we iets ondeu
gends uithaalden? We zwommen wel
degelijk, onder toezicht en zonder
gevaar, in meren (Sarangan!) en in
zwembaden natuurlijk. Rampokkers?
Kinderrovers? Die heb ik werkelijk nooit
meegemaakt, al zullen die net zo goed
bestaan hebben als in Europa en elders.
En dieven heb je toch overal; zelfs in het
tegenwoordige Holland kan je je tas geen
seconde alleen laten. Niet van de straat
eten? In Modjokerto werd de saté-man
geregeld binnen geroepen (groot feest)
en een Chinees kwam langs met grote
platte eggrolls met hele piepkleine rawits
erin, hemels! Alleen sprongen de tranen
je in de ogen. Mijn totok-vader smulde
met alles mee, behalve met doerians.
Goena-goena, de spirituele- of geesten
wereld, de momoh's; het waren span
nende verhalen van de baboe en ik keek
alleen onder de kolong of in mijn schoe
nen 's ochtends op 5 december:
Sinterklaas! Ja, de waringins schenen
altijd een of andere geest te herbergen,
die gunstig gestemd moest worden met
offers, er lagen bloemen op vierspron
gen, mijn moeder brandde wierook op
donderdagavond en als de nachtwacht
'melèh, melèh' riep buiten in het donker
was dat wel griezelig, maar je was toch
nooit alleen. Eigenlijk heb ik, net als de
H. B. S. - VEREENIGING
T. E. M. E. S. I. A. S.
BEWIJS VAN LIDMAATSCHAP
Klasse
TEMESIAS
Met veel interesse lees ik elke keer de Moesson. In de september
uitgave stond een brief over TEMESIAS. Het voelt goed aan als ik
iets lees dat betrekking heeft op mijn verleden (dat hoort er zo bij
als men ouder wordt). Hierbij een kopie van mijn lidmaatschaps-
bewijs van TEMESIAS. Herkenbaar voor diegenen die het
niet meer bezitten.
Lies Brincker-Kwast, Deventer
moessQn
t
De inhoud van de ingezonden brie
ven valt huiten de verantwoordelijk
heid van de redactie.
Een nieuw gebod geef Ik u,
dat gij elkander liefhebt;
gelijk Ik u liefgehad heb,
dat gij ook elkander liefhebt.
Joh. 13:34
Na een kortstondig ziekbed is toch nog onver
wacht overleden, onze lieve moeder, schoon
moeder, oma, zuster, schoonzuster, tante en
vriendin
Amboina,
12 augustus 1920
f Den Haag,
12 oktober 2001
Nieuwegein:
Rotterdam:
Zoetermeer:
Canada:
Apeldoorn:
Spanje:
Filda en Paul Butteling-
von Arnoldi
Joel, Maile
Carmen en Bas
Maurice
Justin
Margy von Arnoldi-Sebek
en Erik
Bing en Onny Anakotta
Benny Anakotta
Ed en An Siegers
en verdere familie
NaamVT.
Stadium Bd. 96i-6''i1
4
