1
Monument
boven de
USS Arizona
Honolulu
Hawaii.
Kiekje
vanaf
de grond
van een
van de
Twin
Towers.
Yamasaki's hoop werd werkelijkheid. De
Towers waren internationaal. Ze huisvest
ten firma's uit Zuid-Korea, Japan,
Engeland, Rusland en vele andere landen
in de wereld. Het was in de ware zin van
het woord een plaats waar de wereld bij
eenkwam en in vrede handel dreef. Toen
de torens werden ingewijd, dronk men
champagne, op het dak zag men vliegtui
gen die lager vlogen dan het gebouw hoog
was. Toch was er ook kritiek op de gekozen
locatie, op de hoogte, en vooral op de enor
me hoeveelheid elektriciteit die ze verbruik
ten. Desondanks werden ze beschouwd als
moderne wonderen. In de loop der jaren
werd het World Trade Center, tezamen
met de omliggende gebouwen het hart van
de financiële wereld. Voor ons waren de
torens meer dan een bezienswaardigheid en
wanneer we gasten hadden, brachten we ze
naar het WTC. Niet alleen voor de gebou
wen zelf, maar ook voor het uitzicht over
de Baai van New York met het
Vrijheidsbeeld, Manhatten en de Brooklyn
Bridge. Ik maakte eens een foto vanaf het
trottoir voor het gebouw, richtte de camera
naar boven langs de gevel, en klik... ik werd
er gewoon duizelig van, want ik kon het
einde ervan haast niet zien!
Down, not out
In de ochtend van dinsdag 11 september
2001, om ongeveer 08.50 uur, zagen we
op de tv het onmogelijke gebeuren. Een
Boeing 767 vloog in één van de torens en
wat later vloog een tweede 767 in de ande
re toren. Elk van de vliegtuigen was gevuld
met zo'n 20.000 liter brandstof. De ravage
was onbeschrijfelijk. Men schat dat alleen
in New York deze uiterst laffe terroristische
daad - want dat is wat het was - op z'n
minst vijfduizend levens heeft gekost. En
net zoals Pearl Harbor bracht de aanval het
Amerikaanse volk samen. Er wordt niet bij
de pakken neergezeten en ik zie nu van
dichtbij hoe eendrachtig dit volk is tijdens
een crisis en hoe het bergen kan verzetten.
De Twin Towers zijn letterlijk van de aard
bodem weggevaagd. De skyline is niet
compleet zonder die twee slanke torens,
eens symbolen van wereldhandel en hoop
voor wereldvrede. Weer treuren we over
zoveel verloren mensenlevens. Wat hadden
ze te maken met grieven van anderen, zo
ver van hier? Het dagelijkse leven zoals we
dat kenden, is door deze catastrofe nog
maals veranderd. Het is zestig jaar na de
aanval op Pearl Harbor en de mens heeft
z'n les nog niet geleerd. Het gaat met vallen
en opstaan, maar neen, opgeven doen we
niet. Zoals ze hier met moed en vertrou
wen zeggen: We may be down, but not out!
En zo is het.
46 ste jaargang - nummer 5 - november 2001
9
