Zo is een Indo
liet eerste nummer van Je CD Hier en Jaar
van Wouter Muller, InJo van Je tweeJe
generatie (oftewel na-oorlogse generatie om
verwarring te voorkomen) heeft als titel 'Wat
is een InJo?' Muller verwoorJt op prachtige
wijze Jat hij het antwoorJ schulJig moet blijven.
uller voelt dat hij anders is, maar hij
weet niet op welke manier, want
het ligt niet aan de saté kambing,
de kleur van je ogen of je haar. Het zit heel
diep van binnen. Maar waar? De Wouter
van het lied zoekt al zo lang naar wie hij
eigenlijk is en als dat niet begrepen wordt
door de omgeving voelt hij zich miskend
en houdt hij zich maar stil. Soms is het
antwoord heel dichtbij, maar wanneer een
niet-lndo dan zegt: 'Dat gevoel heb ik
ook,' valt het doek weer. Het moet tóch
'iets anders' zijn. Vader en moeder hebben
nooit zoveel gezegd, want zij hadden hun
krachten nodig voor hun eigen gevecht en
de aanpassing. Zodoende is de de vraag
'Wie ben jij?' blijven liggen. De
hoofdpersoon vraagt zich af of hij ooit die
ene vraag beantwoord zal krijgen. Hij staat
alleen. De voorlopige conclusie in het
laatste couplet is dat een Indo verlangt
naar een identiteit die hij zelf ook begrijpt.
Wouter Muller stelt de vragen op zijn
manier en zet ons hiermee ook weer op
een bepaald spoor dat hopelijk naar ieders
eigen antwoord zal leiden.
Zelf heb ik wel een paar antwoorden op
de hamvraag, maar het boek van Wim
Willems De uittocht uit Indië. De
geschiedenis van Indische
Nederlanders 7945-7995 heeft mijn
gedachtegoed weer verrijkt. In het
hoofdstuk 'Een sociaal-culturele erfenis'
komt de literaire schrijver en journalist Jan
Johannes Theodorus Boon oftewel Tjalie
Robinson (1911-1974) aan de orde. In dit
kort bestek kan ik alleen wat bevindingen
toespelen, in de hoop dat ze u een hart
onder de riem zullen steken en u
aanzetten tot het lezen van heel hoofdstuk
9. W.W. over T.R.: 'In zijn perspectief
leefden Indo's niet ergens in de marge
tussen twee culturen, maar werd hun
Indische identiteit gevormd door het leven
in de wijde wereld van meerdere culturen.'
Daar! Doer! Vooruit, kom uit de marge
met je denken en neem bezit van de wijde
wereld. En nog maar een schepje er
bovenop. 'Voor het ontwikkelen van een
eigen identiteit dienden misleidende
vergelijkingen met andere mensen te
worden afgezworen, om plaats te maken
voor bestudering van het eigen verleden,
de eigen cultuur.'
De passage over 'het Niks' is mooi,
toepasbaar op de dag van vandaag. Veel
lezers (van Tong Tong) merken dat
werkelijke verdieping (en dus geestelijke
rust) niet verkregen wordt met veel
studeren. Je kunt een vat vol kennis
worden met een goede job en tegelijkertijd
een vervelend, twistziek, kinderachtig,
bang mens zijn. T.R.: 'En dat in het Niks
meer vorming zit dan in "twee vuisten vol
arbeid en studie," dat moet men in Europa
nog leren.als het kan met een
beschavingspatroon.'
Leve het Niks! Laten we tijdens 'het Niks'-
doen eens de hand in eigen boezem
steken en voelen waar we 'een goede
Hollander' proberen te zijn met
verloochening van ons Indo-wezen. Dat zal
voor de tweede generatie niet meevallen,
want veel van onze ouders hebben ons de
aanpassing 'voorgeleefd'. Zo zie je, Niks-
Doen is op deze manier eigenlijk hard
werken aan jezelf. Ik ken trouwens veel
'Hollanders' die deze vorm van Zijn in de
verste verte niet verstaan. Dat kachelt en
jakkert maar voort, tot de klap valt. Wie
weet, heeft Wouter Muller straks stof voor
een nieuw lied.
Jill S t o 1 k
door Ciska Cress
Het is weer zover, over Jrie
Jagen zit ih in InJonesië. ih
verheug me zo op Jeze reis.
Deze heer bezoeh ïh met
mijn zus Sunny, haar man
Jan en mijn moeJer uitge-
breiJ Suhabumi. Vanuit
Suh abumi zu Hen we enkele
Jagen naar Yogyaharta
gaan. Leuk om al Jie men
sen weer terug te zien, want
Vanaf dat ik terug ben uit
Indonesië krijg ik bijna elke week
wel een kaartje, brief of een sms-
je. Met 'mijn' gezinnetje bel ik
regelmatig. Ik heb nu de ere-titel
mama Ciska en nenek es krim.
Wanneer ik daar ben, moet ik
namelijk als eerste ice-cream kopen
voor de kinderen. Ik had verteld
dat er in Holland veel sneeuw is in
de winter, maar hoe vertaal ik dat
in het Indonesisch? Het eerste wat
bij mij op kwam was: ice-cream en
nu moet ik natuurlijk mijn titel in
ere houden. Heri (de vader van
het gezin) vertelde mij dat hij weer
nieuwe kippen had gekocht en ze
nu voert met maïs zodat de kippe
tjes vet zijn wanneer ik daar ben.
Heerlijk om weer echte ayam kam-
pung te eten.
Ik hoop dat Heri mij weer mee
neemt naar Bantul (dat is een bui
tenwijk), want ik weet daar een
warung met allemaal lekkere hap
jes. Diverse soorten loempia, lem-
per, risolles en noem maar op.
Ook hieraan heb ik een leuke her
innering. Bij deze warung kocht ik
zo'n veertig stuks verschillende
snacks. De eigenaresse vertelde dat
zij nog nooit een toerist zoveel
snacks had zien kopen. Ze was zo
blij en gaf mij als aardigheidje een
moessQn
14
c u
Jat baJ ik beloof J.
Waning
