Voorwoord
Mams
Vaste rubrieken
10 Interview
14 Column
14 Culinair
16 Damescompartiment
18 De Batavia
22 Boekrecensie
26 Interview
30 Onze kruiden
33 Interview
34 Indisch zwijgen
38 Indonesische strips
51 Indische poëzie
Brieven
4
Actueel
6
Poirrié's perikelen
8
Mijn naam ook
21
Indische schoolfoto's
25
Meditations from Florida
42
Agenda
44
Pas verschenen
46
Ting Ting
48
in dit
nummer
Politicus Usman Santi over
Indische belangen.
Jill Stolk.
Ciska Cress met twee nieuwe
recepten.
Voorpublicatie van het boek van
Mike Dash.
Speciale aanbieding voor
nieuwe abonnees!
Hans Meijer bespreekt
Buiten de kampen.
Moesson sprak met Anneke
Grönloh, Nederlands meest
succesvolle artieste.
De 84-jarige Rika van der Leij.
Een nieuw Indisch boek.
Met kortingsbon!
Moesson is niet 20 maar een Indisch
tijdschrift; het bestaat al vanaf juli IQ5Ó.
In 1Q5S doopte Ij al ie Rob inson
(pseudoniem van Jan Boon) het tijdschrift
Bong l ong. Fjalie gaf zijn hart en ziel
aan de Indische gemeenschap en hoopte
dat het tijdschrift hun het thuis zou bieden,
dat ze zijn kwijtgeraakt.
Nog steeds wordt het blad - dat sinds
IQ7S Moesson heet - in zijn positieve
geest voortgezet.
Veertig jaar geleden kwam ik voor
de dienstplicht op in Ossendrecht.
Lichting '62-1. Tijdens de opleiding
moest ik als langste soldaat op
fluitsignaal als eerste naar buiten
rennen en me opstellen voor het
gebouw. Met naar rechts gestrekte
arm dribbelden de anderen zich op
de juiste afstand en daar stonden
we dan. Rechts om!' Iedere keer
bij dat commando moest ik
nadenken. Dat is de schuld van
mijn Indische juffrouw van de lage
re school. Als linkshandige moest
ik van haar rechts leren schrijven.
Dat is haar gelukt, maar het heeft
mij vaak in problemen gebracht.
Tijdens het exerceren bijvoorbeeld,
brulde de wachtmeester:
'Rechts uit de flank!' Je telde in
jezelf: één, twee, drie, stampte en
draaide, en stapte ferm weer naar
voren. De hele groep was naar
rechts gedraaid en ik liep, de
armen hoog opzwaaiend als enige
de linkerkant uit. Om kort te gaan,
ik kreeg een bosje stro aan mijn
linker arm gebonden en leerde zo
wat links was.
Vaak ook kreeg je straf.
'Willen de lichtgestraften zich
melden bij de wachtcommandant,'
ging het over de geluidsinstallatie
en dan rende je een kolere eind
naar de poort om je te melden.
Een lichtpuntje in de opleiding was
een avond verstrooiing in de
theaterzaal. Een stér trad er voor
ons op: Anneke Grönloh! De zaal
joelde en floot dat het een lieve lust
was maar Anneke zong dapper
door. Na haar optreden bléven we
om haar roepen en smeken:
Anneke! Anneke! Anneke!
Ze kwam niet meer, ze was al weg!
Anneke vertelt nu in Moesson!
Ze is helemaal niet weg, logisch
toch, want sterren blijven altijd!.
46 ste jaargang - nummer 11 - mei 2002
