■t
Srèèt-srot: pronkstukken uit de schoenen
en slofjesverzameling van
Daan Wieman.
Tot en met 3 januari in
Het Indisch Huis,
ii.ww-,11»» Javastraat 2b in Den Haag,
tel. 070 - 346 26 16.
7/stichting
Foto: Nicky Boot
Regelmatig wordt Wieman
gevraagd om lezingen te geven
over kleding uit Indië. Hij geeft
dan steevast acte de présence in
een djas toetoep en onlangs trad
hij op als Louis Couperus in een
programma over de Bataviase
Kunstkring.
Meel itatiesclioeisel
In het Indisch Huis heeft
Wieman een vitrine ingericht in
de serie 'Schatten uit particuliere
collecties'.
Wieman: 'Ik vind het leuk om
de typische tropendracht naast
Europese vormen te tonen.
Personen die uit andere landen
afkomstig waren, namen naar
Indië hun eigen kleding en schoenen mee. Slaven en
slavinnen uit India brachten houten knopsandalen
mee, die ze als meditatieschoeisel gebruikten.
Arabieren droegen sloffen bij hun lange kleding.
Chinezen hadden lotusschoentjes van fluweel met
goud- en borduurwerk en slofjes met omhoogstaande
neuzen. Japanners namen hun getas zoris, een soort
slippers, mee die bij een kimono werden gedragen.
Tot slot waren er de Europeanen met schoenen en
laarzen, die gezoold, gehakt en gepind waren. Wel
was hun schoeisel vanwege het tropische klimaat vaak
in linnen uitgevoerd. Het verhaal eindigt in de oorlog
met de simpele kampkleppers van hout met rubberen
wreefbanden.'
'V
Verzet tegen verval
In de vitrine zullen verder kindermuiltjes met bor
duurwerk van glaskraaltjes en bijbehorende sarong en
kebaja te zien zijn. Ook ontbreken de halfhoge leren
laarzen die mannen bij het civiel gala droegen niet.
Samen met de dansschoenen van zilverbrokaat uit
1926, die werden gedragen bij een avondjurk van zil
verlamé tijdens de Charlestonrage, roepen zij bitter
zoete herinneringen op aan een tijdperk dat niet meer
bestaat. En ook daarin schuilt een van de redenen
voor de verzamelwoede van Wieman: 'Het is mijn
verzet tegen verval. Ik kan niet tegen dingen die stuk
gaan of kapot zijn. In mijn verzameling bevindt zich
het galakostuum van een civiel ambtenaar. Ik heb
zóveel moeite moeten doen om vaklui te vinden die
het borduurwerk op zijn colbert konden herstellen.
Maar het is me uiteindelijk wel gelukt. Ik wil bepaalde
zaken weer terugzoeken en compleet maken.'
47 ste jaargang - nummer 6 - december 2002
23
