t
Y.
heb ik voorgoed voor Van Dis gekozen.
Als ik nu "Mulder van Dis" zou heten,
een dubbele naam, dat is nog wat anders,
want ik blijf wel een snob natuurlijk.
Ik ben een onwettig kind. Mijn vaders
vrouw bleek na de oorlog voor de
mohammedaanse wet van hem te zijn
gescheiden en dat gold niet in dit schijn
heilige land. Weet je dat ik me daar nog
steeds over op kan winden? Alleen al
daarom koester ik een grote sympathie
voor de emancipatiestrijd van de
Nederlandse moslim. Ik herken veel in
de bevoogding, betutteling en dominees
domheid van destijds.'
In de verte zien we een echtpaar op het
strand uitwaaien. Ze hebben een hond bij
zich.
'Ik kom uit een raar gezin en uit een raar
dorp,' gaat Adriaan verder. 'Nog steeds
is Bergen aan Zee voor mij een soort
geheime plek met duizend stemmen en
geuren. De sfeer van oorlog en weder
opbouw waren hier sterk aanwezig.
Behalve Indische mensen woonden er
ook joden, verstrooid geraakt, achterge
laten. Pas later drong tot me door dat
het dorp beschadigd was door de bouw
van de Atlantikwaïleen Duits woord,
met dubbel L en een K - dat kon ik al
vroeg goed schrijven, al ben ik woord
blind. Alle mooie villa's op het duin
waren daarom afgebroken. Kijk, soms
zie je nog de stenen fundamenten in de
zeereep. Ik heb veel van dat dorp gehou
den, troost gevonden in de leegte van
het landschap.
De werkelijke betekenis van wat je als
kind allemaal meegemaakt hebt, besef je
vaak pas later, maar al op jonge leeftijd
heb ik heel goed de kloof gevoeld tussen
ons gezin en de rest van het dorp. Zelf
was ik een soort boodschapper tussen
die twee. Ik was in dat Indische huis het
vredeskind dat niet bij de oorlog hoort.
Een supertotok. En toch kende ik de
kampliedjes uit mijn hoofd. 'Jappen hier,
Jappen daar, vele Jappen zonder haar.'
Dat zong ik onder het afwassen uit volle
borst mee.
47 ste jaargang - nummer 6 - december 2002
27
