De weg van de fluitist Tiket moessQn Duitse scene. De verbondenheid met de Indische Nederlanders, de Molukkers en de Indonesiërs, is voor mij altijd een gegeven geweest. Op mijn nieuwe cd A kar A kar hebben we een Molukse zangeres, Monica Akihary en de gitarist is een Indische jongen, Erwin van Ligten. Dat voelt prettig, dat is inderdaad terug naar de roots.' Muziekstijl In Hinze's beginjaren richt hij zich vooral op jazz, en in de loop van zijn muzikale carrière zal die affiniteit alleen maar duidelijker worden. De grote doorbraak komt begin jaren zeventig met een jazzy interpretatie van de barokcomponisten Telemann, Vivaldi en Bach. In dezelfde tijd start hij The Chris Hinze Combination (CHC), een jazz-fusion band met overwegend Amerikaanse musici. 'Succes is een samenloop van omstan digheden en wat geluk, en dat heb ik dus gehad. Je moet goed zijn, maar je moet ook iets bijzonders hebben om op te vallen. Dat succes heb ik gebruikt om mijn platenmaatschappij onder druk te zetten om naast de succesvolle barok interpretaties, toch platen op te nemen met de CHC. Ik wilde nieuwe wegen en vormen zoeken in de muziek.' Op mijn voorzichtige vraag of dit onder de noemer wereldmuziek valt, geeft Hinze een uitvoerige verhande ling. 'Wereldmuziek is voor mij de combina tie van minstens twee culturen. Als er bijvoorbeeld een Indiase muziekgroep speelt, kun je voor mijn gevoel niet ver kondigen dat zij wereldmuziek maken; dat is etnische muziek. In de jaren zeventig zocht ik naar die combinatie van culturen, heel pril nog, want ik zat toen in de jazzhoek. Ik ging naar India en Japan om les te nemen bij fluitspelers die daar een grote naam hadden. In Japan heb ik in één week tijd drie Ip's opgenomen en als je er nu een compila tie van zou maken, merk je dat sommi ge gedeeltes zeer meditatief zijn, en andere delen zeker in de categorie wereldmuziek vallen. Een term die toen nog lang niet bestond. Ik maakte de muziek die ik wilde maken, alleen heeft dat nu een naampje gekregen, zodat het publiek je beter weet te vinden in de cd- bakken. Mijn hele muzikale loopbaan ben ik blijven zoeken en experimenteren. Ik bleef niet hetzelfde genre spelen omwille van het succes. Dat is me niet altijd in dank afgenomen. Het grote publiek gaat voor het feest der herkenning en koopt liefst blindelings de nieuwe cd van zijn favoriete artiest. Dat kun je bij mij beter niet doen.' Onderscheiclingfen 'Onderscheidingen, ach, het zegt mij niets. Ze zijn alleen fijn voor de ver koopcijfers. Ik heb daardoor een bepaal de status gekregen en die is belangrijk om bepaalde dingen te verwezenlijken die je graag wilt doen. Optredens met Bansuri-fluitist Raghunath Seth uit India bijvoorbeeld, of Shakuhachispelers als Hozan Yamamoto of Ichiro Seki uit Tokyo of Peter Tosh uit Jamaica hebben mij uit eindelijk veel meer voldoening geschon ken.' 'Ik heb veel reizen gemaakt. Naar Bhutan, Thailand, China, Japan en Tibet. In 1994 maakte ik een concert tournee door India en werd uitgenodigd door de Dalai Lama in Dharamsala. Dat is op mijn weg gekomen. Een deel van onze gesprekken heb ik muzikaal verwerkt in de cd Tibet Impressions. Het was best een succesvolle cd, maar het had worldwide meer kunnen doen als deze cd door een grote platenfirma zou zijn opgepikt en goed gepromoot, maar dat kwam deze keer dus niet op mijn weg.' 'In mijn onbevangenheid tijdens mijn reizen in Tibet realiseerde ik me hoe weinig ik op de hoogte ivas van het onrecht dat de Tibetanen was aange daan. Om hen te helpen heb ik die cd gemaakt. Voornamelijk om de mensen attent te maken op de Tibet Case. En toch, wat wist ik aanvankelijk over dat land? Ik bereid me nooit voor op een reis, ik lees in het vliegtuig alleen een reisgids. En dan ontwikke len zich vaak de mooiste dingen.' 'De meest wijze les van de Dalai Lama is dat hij mededogen predikt. Veel punten in zijn leer komen overeen met het Christendom; 'Gij zult niet dodenbijvoorbeeld, maar de boed dhisten trekken dat verder door dan alleen maar de mens. Dat probeer ik dagelijks toe te passen en ik ga redelijk ver met het niet doden van levende wezens. Ik dood bijvoorbeeld geen mug als dat niet strikt noodzakelijk is. Ik heb altijd respect gehad voor beestjes, maar sinds ik met het boeddhisme in aanraking ben gekomen, ga ik hier nog bewuster mee om.' Senang Chris Hinze heeft ruim zestig cd's gemaakt, maar nog niets gedaan met Indonesische muziek, wat toch voor de hand kan liggen met een Indische achtergrond. 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2003 | | pagina 12