Mina Kruseman (1839-1922) Schrijfsters uit het Damescompartiment Een feministe in de tropen MINA KRUSEMAN; VOORDRACHTEN 'Reclames in Indië verlang ik niet - zoo dra ik die noodig zal hebben zal ik zelve op Java komen en ze maken op myn manier.' Dat zegt Mina Kruseman aan het slot van haar boek Mijn leven (1877). Ze heeft haar uitspraak meer dan waar gemaakt. Dat toont Olf Praamstra aan in zijn mooie boek Een feministe in de tropen. De Indische jaren van Mina Kruseman (1877-1883). Met deze uitgave is de Indische tijd van de roemruchte Mina beschreven. Eindelijk! moessQn De Indische jaren van Mina Kruseman excentrieke gewoon worden. Welk een reu zenstap zou dan de menschheid op het gebied van de vooruitgang gedaan hebben!' Een veelzeggend fragment uit Een huwe lijk in Indië (1873), de debuutroman van Mina Kruseman. Het autobiografische is meer dan duidelijk. Ook Mina werd 'excentrique' gevonden en verliet Nederland om elders rust en geluk te vinden. Dat elders heette Indië. Geli eimen Er is relatief veel geschreven over het leven van Mina Kruseman. Hoe zij in 1839 geboren werd, van haar vierde tot haar vijftiende jaar in Indië woonde en daarna in Nederland en België. Haar successen als lezingengeefster zijn bekend, haar inzet om als operazangeres - Oristorio di Frama - carrière te maken en haar werkzaamheden als auteur even eens. Ook weten we het een en ander over haar optredens als toneelspeelster in Vorstenschool, het stuk van haar aanbid der Multatuli. Tumultueuze Nederlandse jaren waren het. Om de Het Algemeen Dagblad van Nederlands-lndie van 22 oktober 1877. Foto: KITLV Theatre Francais de Batavia. van Mejufvrouw WOENSDAG 24 OCTOBER. in den SCHOUWBURG. HH. Gcaliónneerden kunnen .over hunne plaatsen beschikken héden avond eu DÏNSÖAG en \VOENSDAr van 8 tot 11 uur 's morgens. Prflzen der plaatsen: LOGE ampb. en parterre e- GALEREIL— DINSDAG 30 OCTOBER, in de LOGE. («678) Militair Liefhebberij. Tooneel. 'Zij heeft gelijk dat zij ver weg gaat', sprak hij nauw hoorbaar, want in haar eigen land had ze nooit een condi tie gevonden. "Excentrique!" heeft haar dorpje gezegd en "Excentrique" gilt de wereld al verder en verder, en de kring, gevormd door een droppel in een water plas, wordt dagelijks grooter en grooter! - Domme wereld die een lof tot een schimp naam maakt, zonder te begrijpen dat het toch een lof blijft. - Niet geivoon is buiten- geivoon dus meer dan gewoon. - God zege- ne alle excentrieke menschen! O! mocht het hededaagsch gewoon vernietigd en het door Vilan van de Loo 34

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2003 | | pagina 34