Danielle Heyman
(22 jaar)
Geboren te Surabaya
Moeder Sarni Wanita
Vader onbekend
Is afgestaan toen ze een
maand oud was
'Ik wist van jongs af aan dat ik ooit op zoek wilde
naar mijn biologische ouders. Ik was altijd een trou
we kijker van Spoorloos, en ik wilde gewoon niet te
laat zijn. Toen ik een jaar of elf was, kreeg ik per
toeval mijn dossier in handen. Daar stonden alle
gegevens van mijn moeder in, plus een foto. Die
draag ik sindsdien altijd bij me.'
'Ik heb nooit problemen met mijn adoptie gehad,
heb een goede band met mijn ouders, maar er was
altijd een ontbrekend stuk. Daarom heb ik Spoorloos
ingeschakeld en zij zijn voor mij op zoek gegaan.
Twee jaar geleden, op mijn verjaardag, kreeg ik een
telefoontje. Ze hadden mijn moeder gevonden. Er
was alleen een klein probleem, ze wilde mij niet
ontmoeten.
Daar schrik je van, maar ik heb toch besloten met
Spoorloos naar Indonesië te gaan. Zonder mijn adop
tieouders. Ook al heb ik een goede band met mijn
ouders, dit wilde ik alleen doen, dit was iets van mij.'
Ontmoeting
'De tweede dag dat ik in Surabaya was, ontmoette
ik mijn moeder, die me nog steeds niet wilde zien
en mijn halfzus. Mijn halfzus en ik wisten van
eikaars bestaan niet af. De ontmoeting met mijn
moeder was geweldig en vreselijk tegelijkertijd.
Mijn moeder was over haar toeren omdat ze bang
was dat ik boos op haar zou zijn. Ze was echt van
de kaart. Je weet niet wat je tegen elkaar moet zeg
gen, alles gaat via een tolk. Je durft elkaar niet
goed aan te raken en ik merkte dat mijn moeder
niet naar mij durfde te kijken. Ze was bang gelaat
strekken te herkennen van de man die mij verwekt
heeft. Dat bleek een onaangename ervaring te zijn
geweest, en dat gedeelte wilde ze het liefst verge
ten. Mijn zus was alleen maar dolgelukkig me te
ontmoeten.'
Stem
'Mijn leven is totaal veranderd. In die kampung
had ik zo'n vredig gevoel. Alles viel op zijn plaats.
Ik ben maar tweeëneenhalve dag in Indonesië
geweest, en dat was verschrikkelijk. Ik besefte
thuis pas wat er was gebeurd. Sindsdien heb ik een
schuldgevoel, omdat ik hier ben en zij daar.
Financieel wil ik ze nu graag helpen, ik voel me
verantwoordelijk. Ook ben ik onrustig omdat ik
terug wil, dit keer samen met mijn adoptieouders.
Tegelijkertijd ben ik juist rustig omdat ik mijn moe
der heb ontmoet. Soms bel ik met haar. We praten
dan in onze eigen taal en verstaan allebei niet wat
de ander zegt. Maar daar gaat het niet om, we wil
len gewoon eikaars stem horen.'
Adoptie
Voor meer itiformatie: www.adoptie.net l Fiom, tel: 073 - 612 88 21 Asal Saya, tel: 06 - 26 77 80 42
13
Er zijn in Nederland zo'n 240.000 Nederlandse en 25.000 uit het buitenland geadopteerde kinderen. Daarvan zijn er
zo'n 3000 afkomstig uit Indonesië. Na 1983 is adoptie vanuit Indonesië stopgezet.
De problematiek omtrent adoptie is gecompliceerd. Van alle adopties geldt dat zo'n driekwart probleemloos verloopt.
De overige 25 procent levert moeilijkheden op die variëren van kortdurende hulpverlening tot psychiatrische opname.
Liesje de Leeuw is beleidsmedewerker bij de Fiom en sinds de jaren tachtig bezig met vraagstukken omtrent adoptie.
De Leeuw: 'Van nature is een kind loyaal aan de biologische ouders. Een kind ontwikkelt ook loyaliteitsgevoelens
tegenover de adoptieouders, en dat kan tot een innerlijk conflict leiden. Dat kan zich uiten in ontwikkelingsproblemen,
maar het ligt aan verschillende factoren hoe het kind er mee omgaat. Welk karakter heeft het kind, wat is de sociaal-
economische positie van de ouders, noem maar op. Dat is een zware opdracht voor een kind.'
Over het algemeen kan worden gezegd dat hoe jonger het kind is wanneer het geadopteerd wordt, hoe meer kans er is
op een probleemloze toekomst.
47 ste jaargang - nummer 8 - februari 2003
