strong
de muziek zijn zij hun
Nederlandse leeftijdgenoten ver
uit de baas, ofschoon ze meestal
geen noot kunnen lezen. Ze leren
alles op het gehoor en spelen van
wege geldgebrek op zelfgebouwde
instrumenten.
Hun integratieproces verloopt via
muziek met een repertoire dat in
het Nederland van de jaren vijftig
nog vrij onbekend is, maar wel
erg aanslaat bij de jeugd. In
Nederland is er wel Eddy
Christiani, die in 1939 de semi-
akoestische gitaar introduceert
maar een heel ander repertoire
heeft.
Langzaam maar zeker winnen de
Indische bands terrein met
opzwepende muziek die in
Amerika veel stof heeft doen
opwaaien. Het wordt duidelijker
wat 'Indisch' is, namelijk van
gemengd bloed zijn, met een tem
perament dat door twee culturen
is beïnvloed.
De beruchte vechtpartijen in Den
Haag eind jaren vijftig zijn het
gevolg van onbegrip voor de gel
dende normen en omgangsvor
men van de Nederlandse en
Indische jeugd. 'Hij kijk mij aan,
ik beuk,' wordt een gevleugelde
uitdrukking. In Indonesië wordt
iemand recht aankijken namelijk
gezien als een uitdaging.
In Nederland krijgen deze bands
aanvankelijk niet de erkenning die
zij verdienen. Die komt pas jaren
later als zij via Duitsland weer
terug komen in Nederland.
Duitsland haalt met hoge gages
veel Indische bands binnen. Hier
ontstaat ook de benaming
Indorock. De bands worden aan
vankelijk aangekondigd als
'Indonesische Schaukapelle',
maar omdat zij niet het repertoire
van een Schaukapelle spelen maar
stevige rockmuziek, verandert de
naam in Indorock. Dan begint
een ware triomftocht die zich
later uitbreidt naar Oostenrijk,
Zwitserland, Spanje, de
Scandinavische landen en zelfs
Zuid-Afrika. De Indorockers ver
dringen de Italiaanse orkesten en
Duitse Schaukapellen.
Max Tahalele, uiterst rechts. Met de Rocking Ramona Band.
Max is allround gitarist, speelt krontjong, hawaïmuziek,
lagu Maluku en stevige Indorock. Op zijn laatste cd zingt hij
ook, een primeur voor Alax, die als zwijgzaam bekend staat.
Hans Bax, tweede van rechts, bandleider van de Javalins,
hier op de foto met The Legends. Het gitaarspel van Hans
onderscheidt zich van alle andere Indische gitaristen van
wege de bijzondere timing. Ook bijzonder is het feit dat in
zijn band een piano en orgel zitten.
47 ste jaargang - nummer 8 - februari 2003 39
