Sarangan (1)
Iedereen, en dat waren er heel veel,
die mij heeft bericht over het zwem
bad te Sarangan, mijn hartelijke
dank! Lieve mensen, ik zeg maar zo:
'Indonesië wel uit het oog, maar niet
of nooit uit het hart!'
Sarangan (2)
Het verhaal en de foto van het
zwembad van Ngerong in het janu
arinummer (van de heer Clifford) en
de reacties in het april-, respectieve
lijk meinummer, hebben mij ertoe
gebracht om ook in mijn doos met
oude foto's te duiken. Daar vond ik
vier foto's van het zwembad. De
sportieve personen op de fotootjes
hoorden thuis op de suikerfabriek
Redjosarie bij Madioen.
In de tijd dat de foto's genomen wer
den, circa 1953, was het ook moge
lijk om in Ngerong te logeren. Het
was in dat bergdorp nogal fris en het
water in de mandiebakken van het
logement was ijskoud. Je moest voor
het goede fatsoen toch voor het ont
bijt al een bad nemen. Mijn oplos
sing voor dit probleem bestond uit
een wasbeurt met weinig water
gevolgd door het in het luchtledige
luidruchtige scheppen en neerplen-
zen met de gajong van overvloedige
hoeveelheden water. Kennelijk had ik
deze act een keer overdreven. Terwijl
ik er mee bezig was, hoorde ik plots
een honend gelach en verschrikt
opkijkend zag ik boven de muur vlak
onder het dak de gezichten van twee
collega's, die toch wel wilden weten
of ik echt dat koude water in zulke
grote hoeveelheden over mij heen
goot zonder getroffen te worden
door een hartstilstand!
Taman Indonesia
Ik heb jullie artikel op pagina 42/43
in Moesson mei 2003 over 'Tropisch
Overijssel' met veel interesse gelezen.
De naam Taman Indonesia alleen al
intrigeerde mij, maar nog meer het
exotisch klinkend adres Kallenkote.
Nooit eerder van gehoord. Het klonk
me zo Indiaas in de oren en iets uit
moeders tijd. Een roman van
Hedwig Courts-Mahler. Herinnert u
zich dat misschien nog? Ik heb de
telefoon gepakt en vanmorgen
gebeld omdat mijn nieuwsgierig
heid me echt niet met rust liet. Ik
kreeg een aardige mannenstem
'Met Taman Indonesia' te horen,
die me informeerde dat het inder
daad bij Steenwijk ligt, op de grens
van Overijssel en Drenthe.
Aangezien ik alles openbaar moet
doen, nog meer informatie
gevraagd. De intercity-trein naar
Steenwijk vanuit Amsterdam, dan
een treintaxi voor heen en terug.
Er rijdt wel een bus, maar die gaat
vier maal per dag! Kallenkote is
een klein plaatsje dat ongeveer zo'n
5 kilometer beslaat. En het is een
buurtgemeenschap van Steenwijk.
Deze informatie wilde ik u geven,
mochten anderen net zo benieuwd
zijn als ik.
Toen was geluk
heel gewoon
Met grote verbazing en afschuw
heb ik zondagavond 25 mei 2003
Toen was geluk heel gewoon gekeken
waarin discriminerende uitlatingen
werden gedaan door Gerard Cox
over Indische Nederlanders. Over
de Blue Diamonds werd gezegd:
'Die blauwen kunnen niet zingen,
laat ze maar nasi maken dat is het
enige wat ze kunnen'. Ik werd zo
boos, dat ik een klachtenbrief heb
geschreven naar de KRO. Dit soort
uitlatingen gedaan door Gerard
Cox uit een comedyserie die onder
andere onderscheiden is met een
Televiezierring, is mijn inziens mis
plaatste humor en zeer beledigend
voor de Indische gemeenschap in
Nederland en voor mij, zijnde van
Moluks/Indische afkomst. Ik wacht
het antwoord van de KRO af.
Brieven
De inhoud van de ingezonden brieven valt
buiten de verantwoordelijkheid van de redactie.
Brieven maximaal 250 woorden.
Ron Clifford, Hengelo (O)
George en Henny Perrié samen met
Agoes.
Ik duw op de voorgrond Wil Clausen in
het water. Jan Timmers, met zwarte
zwembroekkijkt toe.
Herry Lincklaen Westenberg,
Ouwerkerk
Hanny Lieuwes-Grashuis,
Amsterdam
J.E. Pelupessy, Amersfoort
48 ste jaargang - nummer 1 - juli 2003
41
