Jakarta
deTjiliwoeng. Naar rechts
kijkend, staat daar nog steeds het
hoofdkantoor van de Posterijen.
Hier heb ik een jaar gewerkt
onder de heer J.F.C. Catalani.
Hiernaast staat de helemaal
gerenoveerde Schouwburg.
Links van de Tjiliwoeng ligt nog
steeds de onlangs gerenoveerde,
gemoderniseerde en welbekende
Pasar Baroe winkelbuurt.
Na Pasar Baroe moesten we kie
zen tussen naar links of naar
rechts inslaan. We kozen voor
rechts, want we wilden door
Weltevreden rijden.
Spionnen
We kwamen langs het vroegere
paleis van gouverneur-generaal
Daendels. Dat is nu een kanto
rencomplex. Tegenover ligt het
Waterlooplein, nu Lapangan
Banteng.
Toen reden we via de Senenweg
naar de viersprong van Kwitang
naar de Kramatweg. Links stond
de bekende bioscoop Rex
Theater en tegenover dit gebouw
de bekende Japanse speelgoed
winkel Okamura. Niemand wist
toen dat de superbeleefde win
kelbedienden Japanse spionnen
waren!
Verder hebben mijn man en ik
langs deze weg geen speciale
nostalgische herinneringen, dus
we gingen rechtsaf de Oranje
Boulevard in, nu de Jalan
Diponegoro. Links van de weg
staat nu nog een complex van
scholen, vroeger genaamd het
Christelijke Middelbare Scholen
complex. Hier heb ik toen nog
de mulo gehaald.
Tegenover dit complex ligt de
C.B.Z., het Centraal Burgerlijk
Ziekenhuis, maar nu heet het
Rumah Sakit Umum Pusat.
Hieraan is ook verbonden de
Geneeskundige Hoogeschool, nu
Sekolah Ilmu Kedokteran.
Pasar Roempoet
Na de treinoverweg Pegangsaan
wilde ik even een kijkje nemen
aan de Jalan Surabaya, waar je
een rommelmarkt hebt, net zoals
die in Amsterdam op het
Waterlooplein. Hier kun je van
alles krijgen van het jaar nul tot
nu.
Al uitgekeken verder door de
Djokjaweg, nu de Jalan
Mangunsarkoro, naar het huis
waar we getrouwd zijn en
gewoond hebben. Wat een
schrik! Er was niets meer van
over. Eén blok betonnen huis
toestel meegenomen. Dan maar
kijken naar de Garoetweg. Weer
het zelfde geval. Zo ook in de
Soekaboemiweg.
We besloten toen over het
Bandjirkanaal naar het
Manggarai zwembad te rijden.
Daar was op zaterdag en zondag
altijd dans- en muziekavond.
Maar er was geen steentje meer
van te zien, wel een geweldig
groot winkelcomplex. Weer
teleurgesteld.
Weer verder kijken of de beken
de pasar roempoet er nog was.
Vroeger stalden de verkopers
hun waren uit op het gras, van
daar de naam pasar roempoet.
Nu ook weer zo'n kolossaal
marktgebouw.
Tolweg
Verder dan maar en kijken naar
de toen erg bekende kostgelegen-
heid voor de kinderen wiens
ouders in de Buitenbezittingen
woonden, de Jan Pieterszoon
Coen Stichting. Hier staat nu
sinds de vrijheidsstrijd het
bekende en gevreesde gebouw
van de Indonesische Militaire
Politie.
Linies langs de Goentoerweg
zochten we naar het huis waar ik
jarenlang een heerlijke jeugd heb
doorgebracht aan de Merapiweg
nummer 1Even uitstappen en
kijken of het ouderlijk huis er
nog stond. Weer hetzelfde liedje:
een gebouw van twee verdiepin
gen.
Het begon al laat in de middag
te worden. We besloten wat
teleurgesteld maar naar huis te
keren. We reden de kilometer
slange tolweg op en reden dwars
door Jakarta naar huis. Na thuis
wat uitgerust te zijn, troostte
mijn man mij. 'Wees maar niet
teleurgesteld. We hadden deze rit
gewoon eerder moeten doen, in
plaats van te wachten tot 53 jaar
na ons huwelijk.'
DE VOORDEELIGSTE SCHOENEN
Pasar Baroe.
48 ste jaargang - nummer 2 - augustus 2003
23
