Toko Surabaya is één van de weinige Indische eetgelegen- heden in Zeeland. Met hart en ziel promoot uitbater Ernst van Toll (61) de Indische rijsttafel temidden van talloze mosselrestaurants en winkels met bolussen en boterbabbelaars. In het televisieprogramma 'Wokken met Ernst' dient hij enthousiast zijn familierecepten op. 'Mijn gerechten zijn een mix van de kookkennis die mijn moeder op verschillende eilanden in Indië heeft opgedaan', legt Ernst van Toll uit. 'Ons gezin reisde van hot naar her door de archipel. Mijn vader moest voor zijn werk bij Shell steeds weer ergens anders aan de slag. Wij woon den onder meer op Borneo, Java en Sumatra. Op al deze eilanden leerde mijn moeder de lekkerste streekgerech- ten bereiden. Op ieder eiland worden bekende Indische gerechten zoals saté en soto, op een andere manier klaar gemaakt. Mijn moeder, een echte keukenprinses, bepaalde waar zij bijvoorbeeld soto het lekkerst vond smaken en paste haar bereidingswijze daarop aan. Zodoende is mijn rijsttafel een combinatie van de lekkerste recepten uit verschillende streken.' Zeeman in chemie Van Toll had tijdens zijn vroege jeugd in Soerabaja een sterke band met zijn tjang, zijn benaming voor de Indo- Chinese vrouw met wie zijn opa is hertrouwd. 'Hoewel mijn tjang niet mijn biologische oma is, zie ik haar als mijn enige echte oma. Ik vond het vreselijk dat zij in Indië achterbleef toen ons gezin in 1955 naar Nederland vertrok. Niet voor niets ging ik enkele jaren later naar de kweekschool voor scheepswerktuigkundigen in Amsterdam. Enerzijds wilde ik op de grote vaart spannende avonturen beleven, anderzijds hoopte ik als zeeman naar Indië te kunnen varen om daar mijn tjang te weerzien. Helaas gingen de schepen waarop ik aanmonsterde geen enkele keer naar mijn geboorteland. Toen ik na verloop van tijd genoeg geld voor een ticket naar Indonesië had verdiend, was mijn tjang al overleden.' Van Toll verruilde zijn zeemansbestaan voor een baan in de petrochemische industrie. Hij trouwde met zijn Netty (57), kreeg twee dochters en verhuisde met zijn gezin voor zijn werk naar Zeeland.' Michelingids 'Iedereen verklaarde mij voor gek toen ik in 1978 mijn veelbelovende carrière afbrak en met mijn spaarcentjes een toko in Middelburg begon', lacht Ernst van Toll. 'Mijn baas had allerlei contracten met bedrijven in het buitenland afgesloten. Hij wilde mij voor het werk naar het Midden- Oosten uitzenden. Als kind vond ik het vervelend steeds opnieuw ergens te moeten wennen, vrienden achter mij te laten en almaar andere scholen te bezoeken. Ik wilde mijn kinderen niet hetzelfde aandoen. Bovendien lokte de uitdaging van het onder nemerschap. Daarom bleef ik in Nederland en startte een eigen toko.' Kort na de opening hiervan begon Van Toll ook een restaurant. Beide zaken zijn nu in één pand onder de naam Toko Surabaya ondergebracht. Het restaurant is inmiddels opgeno men in de rode Michelingids waarin een overzicht van de beste restaurants van Nederland staat. Van draagdoek tot kookboek 'Dat ik in de horeca belandde, is gezien mijn opleiding en werkervaring misschien wat vreemd', zegt Van Toll. 'Maar ik heb al jaren veel belang stelling voor koken. Toen ik nog op de grote vaart zat en de nasihap van de scheepskok niet lekker vond, maakte ik dit gerecht vaak voor mezelf en de rest van de bemanning klaar. Ik kreeg de Toko's in Ne door Bettina van de Kar

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2003 | | pagina 30