veerd. Bepaalde dingen zeg ik niet.
Mensen vinden mij dan arrogant.
Nou, dat zal wel. Misschien is dat
wel Indisch aan mij.'
U zit wel vriendelijk naar ons te
lachen, maar het kan dus goed zijn dat
u ons heel stom vindt? Hierop moet
ze nog harder lachen, waardoor wij
helemaal niet meer weten waar we
aan toe zijn. Ze vervolgt haar ver
haal: 'Tot een paar jaar geleden was
ik nog nooit in Indonesië geweest.
Ik wilde er eigenlijk niet graag naar
toe, maar in 1995 als minister moest
ik wel. Van mijn vader kreeg ik een
hele lijst waar ik langs moest. Toen
ik er eenmaal was, vond ik het wel
leuk. Vroeger was ik veel bij mijn
Haagse Indische oma, die altijd
Indisch kookte. Toen ik het vliegtuig
uitstapte, dacht ik: "Hmmm, oma!"
Of ik liep over straat en dan ineens
rook ik: "Kretek, oh ja.'"
Maakt uw Indische achtergrond deel
uit van uw wezen? 'Ik denk het wel,
maar ik heb het nooit zelf willen
onderzoeken. Ik was zat van de ver
halen. En ik had een ambivalente
houding ten opzichte van Indië.
Toen ik in Indonesië was, had ik een
vreemd gevoel. Qua taal en sfeer
voelde ik me thuis, maar ik was zo
groot. Ik voelde me totaal mis
plaatst: hier hoor ik thuis en ook
weer niet. In andere landen was ik
ook wel lang, maar gewoon toerist.
Hier niet. Die lengte heb ik waar
schijnlijk van mijn Chinees Indische
opa, die 1.90 meter lang was.'
Hoe Indisch bent u? 'Dat is nou
typisch Indisch, die vraag! Mijn
moeder is compleet Nederlands,
maar wel geboren en getogen in
Indië. Mijn opa en oma van vaders
kant zijn Chinees-Indisch. Ik ben
eenzestiende Chinees.' Ze laat een
foto zien van haar ouders, die nog
gemaakt is in Indië. We zien een
schattig jong stel: vader Sorgdrager
met bril, duidelijk Indisch en
moeder Sorgdrager met een strikje
in haar blonde haar, een echte
belanda. 'Ze was negentien jaar,
toen ze met mijn vader trouwde.
Ze zijn in Batavia getrouwd.
Ik ben geboren toen mijn ouders
net in Nederland waren.'
Spreekt u Maleis? 'Mwoa. Als mijn
ouders vroeger niet wilden dat we
het verstonden, spraken ze Maleis.
En dan verstond ik het héél goed.'
Dikwijls wordt de Indische cultuur
in een adem genoemd met eten,
alsof het niet meer is dan dat.
Ik vind de Indische cultuur erg
gastvrij. Het is een beschaving die
ik prettig vind: niet grof, beleefd:
een beschaafde samenleving.
Indische mensen hebben meer
gevoel voor de menselijke waardig
heid dan Nederlanders.'
Inmiddels zijn we driekwartier
verder en moeten we afronden,
omdat de fotograaf elk moment
kan komen. U mag kiezen uit de
volgende woordparen:
Minister of OM?
'Ajajaj. Da's lastig. Minister.'
Twente of Randstad?
'Oh, ook al zo moeilijk. In de zomer
ben ik graag in Twente. In de winter
is het hier leuk; in de stad is veel te
doen. Ojoj, moet ik echt kiezen?
Ik kies liever allebei.'
Overheid: zedenmeester
of dienaar?
'Dienaar, vind ik wel. De samen
leving is z'n eigen zedenmeester.'
Aardappels of nasi goreng?
'Geef me dan de nasi goreng maar!'
11
48ste jaargang - nummer 6 - december 2003
