Een bruiloft Iedere maand bespreekt Frans Leidelmeijer een kunstobject dat ontstaan is uit de Europese en Indische kruisbestuiving. Nieuwe afleveringen van Tussen Kunst Kitsch worden elke maandagavond om 21.00 uur uitgezonden op Nederland 1 Dit glas-in-loodraam met twee bruidsmeisjes maakt deel uit van een groter geheel, bestaande uit vijf grote gebrandschilderde glas-in-lood- ramen. Deze ramen bevinden zich in de trouwzaal van het voormalige stadhuis in Amsterdam op de Oudezij ds Voorburgwal, waar nu hotel The Grand gevestigd is. Op het middenraam is een bruid spaar en face afgebeeld, met aan weerszijden een stoet van bruids meisjes en profile die geschenken aandragen. De bloemen, vruchten, een boek, een kruis en een vogel zijn symbolen voor een rijk en gelukkig huwelijksleven. Het bruid spaar en de bruidsmeisjes zijn gekleed en gekapt volgens de mode van de jaren twintig. Het glas-in- lood en de wand- en plafondschil deringen werden in 1925-1926 ontworpen door de multi-getalen- teerde kunstenaar en ontwerper Chris Lebeau (1878-1945). Het glas-in-lood werd uitgevoerd door de Haagse firma H. Liefkes. Naast glazenier was Lebeau schilder, batikker, graficus en ontwerper van modern glas- en aardewerk. Hij ont wierp ook toneeldecors voor de bekende toneelregisseur en toneel speler Eduard Verkade en zijn toneel gezelschap Die Haghe spelers. Met hem en een deel van het gezelschap was Lebeau in 1914 op tournee in Nederlands-Indië. Verkade wilde Lebeau de tropische kleurenpracht van Java laten zien. Ze reisden dwars door Java, van Batavia naar Soerabaja en weer terug. Onderweg deden ze onder andere de ste den Semarang en Djokjakarta aan. In Djokjakarta woonde Lebeau een vorstelijke huwe lijksplechtigheid bij in de kra ton. De kleuren van de kleding, de bloemen bij deze bruiloft en de gratie van de vrouwen die in een stoet geschenken aan het bruidspaar aanboden, maakten diepe indruk op hem. Deze indrukken heeft hij in het glas-in-loodraam in de trouwzaal verwerkt. De trouw zaal is als een Gesamtkunst- werlc ingericht, dat wil zeggen dat de verschillende onderde len van het interieur harmo nisch op elkaar zijn afgestemd, zowel in kleur als vormgeving. De term Gesamtkunstwerk werd voor het eerst in de negentiende eeuw door de componist Richard Wagner gebruikt voor zijn opera's. Hierin waren beeld, woord en muziek op elkaar afgestemd, zodat ze bij de toeschouwer een bepaalde stemming opriepen. Er wordt nog steeds getrouwd in deze prachtige entourage, dus als u trouwplannen heeft, wat let u om elkaar hier het ja-woord te geven! Foto: Erik en Petra Hesmerg 48ste jaargang - nummer 6 - december 2003 17

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2003 | | pagina 17