Terug naar voorbij Breng uw stem uit na de piep De grootste Indonesische telecombedrijven ver wachten dit jaar een hogere omzet te halen door de algemene verkiezingen in april. 'Om elkaar op de hoogte te houden van de laatste ontwikkelingen van de verkiezingen zullen mensen elkaar naar verwachting meer mobiel bellen,' aldus Telkom directeur Kristiono. Hij verwacht dat het aantal abonnees met zo'n vijftig procent zal stijgen ten opzichte van de 9,2 miljoen in 2003. Ook Telkoms aartsrivaal in de telecomindustrie, Indosat, verwacht meer abonnees aan te kunnen sluiten dit jaar. Korting op Colorfool Wanneer u deze bon opstuurt krijgt 5,- korting op een gesig neerd exemplaar van Colorfool, de nieuwe cd van Daniël Sahuleka. In plaats van 22,- betaalt u 17,- (exclusief 2,- verzendkosten). Naam: Adres: Pc en plaats: Telefoon: Handtekening: Betaalwijze Maak 19,- over op rekeningnummer 90 64 83 131 t.n.v. Sahuleka Productions/Sunflight onder vermel ding van Moessonactie CD COLORFOOL. De cd wordt direct na betaling verstuurd. Stuur deze bon ondertekend op naar Sahuleka Productions/Sunflight, Houtrib 19,1274 BW Huizen. column Volgens Vilan van de Loo Jokken mag niet, dus probeer ik altijd zo eerlijk mogelijk te antwoorden als iemand mij die ene vraag stelt. Waar ik geweest ben in Indonesië? Het is even zoeken naar de juiste woorden. Dan zeg ik verlegen: 'Nergens.' Het is waar. Dagelijks denk ik aan Indië. Over het graf van mevrouw Kloppenburg in Malang kan ik vertellen of ik er gisteren was; maar ik zag er foto's van, scherpe opnames, zodat ik de tekst op de steen kon lezen. En ik kan over Kertosono vertellen, waar Beata van Helsdingen-Schoevers tegen haar zin moest wonen, alsof ik daar net als zij een hekel aan had. Maar ik las de artikelen die ze destijds over Kertosono in de kranten schreef. Ik verlang taartjes te eten bij Hellendoom in Soerabaja, omdat het op den duur met de Bonneterie hier toch behelpen is. Alleen, zelf erheen gaan? Ik twijfel. Want, zoals Margaretha Ferguson schreef, 'daar wonen nu andere mensen'. Zo heette het reisboek dat ze in 1974 publiceerde en toen ik dat las, groeide mijn angst voor Indonesië: 'Toch, in dit duister, voel ik meer dan ik zie dat ik door een onbekende, een wildvreemde stad rijd. En hier zijn we dan op de Jalan Teuku Umar, we stop pen voor een hoog hek, we kunnen niet eens, zoals vroeger, gewoon de oprit in. Ver achter het hek ligt een oud Indisch huis, een huis dat wij vóór 1940 ook al "oud-Indisch" noemden, maar wat is er veranderd? Waarom is het zo ontoegankelijk? Wel brandt er een lampje onder de daklijst van het brede huis, maar er is geen gastvrije voorgalerij met rotan stoelen en palmen in potten zoals dat bij oud-Indische huizen hoort. Het is gewoon een potdicht huis.' Daar ben ik bang voor, dat de poort naar Indië 'potdicht' is, al klinkt dat krankzinnig. In de jaren dat ik naar verhalen over Indië luister en de oude boeken lees, heb ik een eigen Indië gevormd. Geleend van anderen. De her inneringen die me verteld werden, de familiefoto's die ik mocht zien. Ln dat Indië is geen oorlog en er bestaan geen kampen, al weet ik wat komen gaat. Niet aan denken, bezweer ik mezelf, en ik ga naar de Chinese tuin om vreemde bomen te bewonderen. Er zijn auto's, maar meer delemans. Hopelijk vind ik er iemand die me saga telik verkoopt, omdat ik een ex- vriend heb die - nu ja. Vergeven is goedkoper dan vergiftigen, en christelij ker, maar minder leuk. En een vrouw als ik kan niet voortdurend lief wezen. In dat Indië dwaal ik rond. Misschien zou ik meer met jongeren moeten omgaan, degenen die af en toe naar Indonesië gaan, maar naar hen gaat mijn hart niet uit. Ik zoek bij voor keur de oudste Indische mensen op, die Indië met zich meedragen. Met een paar woorden nemen zij me mee naar die ene wereld. Hoe door de hitte de lucht bewoog. Orchideeën. De zusters Ursulinen. Heimwee. Naar dat Indië wil ik graag, maar zou het nog bestaan? Of had Margaretha Ferguson gelijk, is het huis potdicht? Als ik terug kan naar hetgeen voorbij is, vertrek ik morgen al. Hoffmandruppels in mijn handtas, en hopelijk in gezelschap van degenen die er blindelings de weg kennen, omdat ze in Indië thuis zijn.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2004 | | pagina 8