Spiegel van de Indische poëzie
Indischman
Indischman
Willem Brandt, pseudoniem van de
journalist Willem Simon Brand
Klooster (1905-1981), heeft vele
gedichten over zijn verblijf in Nederlands-
Indië geschreven en over zijn terugkeer
naar het inmiddels onafhankelijk gewor
den Indonesië. Onrust en nostalgie spelen
in zijn poëzie een belangrijke rol. Zijn laat
ste levensjaren bracht hij door in het Gooi,
waar hij hoofdredacteur van de Gooi- en
Eemlander was geweest. De dichter Ed
Hoornik stelde al in 1955 een bloemlezing
uit zijn poëzie samen onder de veelzeggen
de titel Reizend achter het heimwee. Het
gedicht 'Indischman' vertolkt deze heim
wee, die door menig Indischman en -vrouw
gedeeld kan worden. Evenals in het
gedicht 'Anders niet' van Vincent Mahieu
kunnen Indië en Holland in elkaar over
gaan: hoort de dichter het ruisen van de
palmen en ruikt hij de geur van de kam-
bodja op een Bussums kerhof.
Samengesteld door Bert Paasman en
Peter van Zonneveld
In naarden-bussum wilde ik wonen
aan een verstilde lindelaan,
de vogels horen, op de heide
eenzaam de blanke paden gaan.
Daar ben ik naar de haard verdreven,
sarong en waaiers aan de wand
moeizaam de winters overlevend
droom ik van 't ander vaderland.
Ik groet de slager en de bakker
en schuifel over het nat trottoir,
de dag is kort en 's avonds staar
ik naar de praatbuis, nauwelijks wakker.
De jaren vlieden, uren talmen;
in de verdorde kerkhof laan
hoor ik het ruisen van de palmen
en geurt mij de kambodja aan.
In bussum zal ik blijven sterven,
een regendag vol laatste eer.
En op mijn steen schrijven de erven:
Hij leefde hier, maar niet zozeer.
mei 2004 33
