Voorwoord
- -- - -
19
Mijn buurman is een controlfreak. In zijn tuin mag niets
groeien, stel je voor dat er iets vies wordt, of dat zo'n plantje
eens zelf bepaalt welke kant het uit wil groeien!
Ik hou meer van een gecontroleerde wildgroei. Maar stel dat
ik een Indische tuin wil aanleggen, hoe doe ik dat, waar
kom ik aan informatie, aan beelden? Een Eigen Indische huis
en tuin is er niet op tv. En foto's zijn zo zwart wit. Ik weet al
wat. In gedachten ga ik terug in de tijd, naar het huis van
mijn opa en oma in Gorinchem. Een vrijstaand huis, dat ooit
als dienstwoning deel uitmaakte van de kazerne. Het huis
en de kazerne zijn inmiddels afgebroken.
Laat ik eens doen alsof het 1982 is, en we op bezoek gaan bij
opa en oma. Misschien is het opa's verjaardag, in augustus.
Het is lekker warm en oma ligt als een vorstin op een lage
rotanstoel in de tuin en wij zitten om haar heen. De tuin
ligt als een vijfhoek om het huis. Wij komen altijd door het
gammele achterhek binnen en daar, voor de bijkeuken staat
allerlei rotzooi. De vuilnisbak, de oude brommer van mijn
vader en oude fietsen van mijn ooms. Rechts de hoek om
begint de echte tuin, met paadjes van grindtegels door het
gras en aan de zijkant borders met bloemen en planten. De
borders natuurlijk met de rijen omgekeerde groene flessen
in de grond. (Mijn oma had trouwens altijd een enorme
voorraad glazen potjes en flesjes in de keuken, die spaarde
ze op voor 'de Chinees'. Wie dat nu precies was, hebben we
nooit kunnen achterhalen.)
Bijzonder trots is mijn oma op haar fruitboompjes, vooral op
het appelboompje. Mijn opa heeft een lange stok met een
blikje eraan waarmee hij de pruimen uit de boom haalt. En
als hij een gewonde duif vindt, timmert hij in de tuin een
kooi van gaas en houden ze vanaf dat moment duiven. Mijn
oma is dol op bloemen. Haar pioenrozen zijn de mooiste van
de stad. Achterin de tuin aan het water staat een grote
treurwilg, waar wij kinderen onder spelen. De oude stenen
ornamenten van de kazerne (gered van de sloop) hebben elk
een mooi plekje gekregen op de hoeken van het gazon.
Gelukkig draag ik de herinnering aan een Indische tuin met
me mee, ook al stond die tuin dan in Nederland. Alle
mensen - met of zonder herinnering aan een Indische tuin -
kunnen vanaf dertien mei in het Openluchtmuseum in
Arnhem het Indische Achtererf komen bezichtigen. De
Indische tuin komt zo tot leven, wordt weer tastbaar.
Hi
mei 2004 48ste jaargang nummer 11
De voorgalerij boeken, cd's, dvd's,
sites en nieuwtjes
Estafettecolumn deze maand
Pamela Pattynama
Column Volgens Vilan
Interview Boudewijn de Groot
10
16
23
34
37
38
40
42
Bewaard geheugen Indische portretten
in woord en beeld
Tempo doeloe Ciliwung is niet
meer Tjiliwoeng
Uit de kunst Frans Leidelmeijer
over art deco uit Bali
Lifestyle kebaja met jeans
Indisch dagboek door Sylvia Harten
Agenda
Indische schoolfoto's
Poirrié's perikelen
Meditations from Florida
Nieuwe abonnee's
Ting Ting
Brieven
Voetbal in tempo doeloe
Indisch gedicht
Achtergrond de verkiezingen
in Indonesië
Column J.J. Rizal vanuit Indonesië
Culinair laat Nelleke alles
in de soep lopen?
Levenslijnen watje handen vertellen
Hetty Nitzschke herinneringen van
een voetbaldochter
Marjolein van Asdonck hoofdredacteur
45 Horoscoop
46 Interview Henk de Gelder
mei 2004 3
