aan het middel reiken. Er wordt gezegd dat deze mensen bijzonde
re gaven bezitten en in contact staan met "gene zijde". Volgens
Indonesische tradities zou het vlies na de geboorte ritueel moeten
worden verbrand of worden begraven om de krachten te verster
ken.
Waren zulke voorspellingen in
Indië niet ongewoon, in
Holland keken mensen wel op
van De Gelder's uitspraken.
Toen hij als redacteur bij Het
Parool werkte, zag hij eens een
krantenbericht dat er een trein
onder de redactie van Het
Parool door zou komen. 'Ik vond
dat wel handig want dan kon ik
van huis uit direct naar mijn
werk. Ik zie het bericht nog voor
me. Maar toen ik het navroeg
bij mijn collega's, wisten ze ner
gens van. We hebben alle kran
ten nagezocht naar dat bericht
maar niets gevonden. Maanden
later hoorden we dat ze van plan waren eën metro aan te leggen
met de halte Wibautstraat. Daar waar Het Parool zat. Mijn collega's
waren erg verbaasd, "heb je dat meer?" vroegen ze. Ik was daar
wel een beetje trots op.'
De oorlogsjaren bracht De
Gelder met zijn oma, moeder en
zuster door in een Japans kamp.
Na de oorlog vertrok het gezin
inclusief vader naar Holland.
'Mijn vader moest voor zijn
werk nog terug naar Bandoeng,
maar ik wist dat hij daarna niet
meer bij ons terug zou komen
omdat hij een andere vrouw
zou ontmoeten. Mijn moeder
geloofde mij niet, maar helaas
kreeg ik gelijk.'
De Gelder: 'Ik ben niet opgegroeid met al die gebruiken, dat was
taboe. Maar ik zie dingen vooruit. Ik kon aan iemand zien als die
niet lang meer te leven had. Mijn moeder zei altijd dat ik dat voor
mezelf moest houden. Mijn eerste waarneming had ik als klein
jongetje. Ik zag een keer een eivormig wezentje met armen en
benen in huis rondrennen. Mijn vader is een Indo en toen hij dit
hoorde, schrok hij zich rot. "Nooit meer over praten. Je weet nooit
wat je aanhaalt, dus hou je er maar afzijdig van", zei hij tegen mij.
Hij wist natuurlijk wel dat zulke dingen bestonden. Volgens onze
bedienden was het een huisgeest geweest. Ik heb het wezentje
daarna nooit meer gezien, maar zijn wezenloze ogen zijn me lang
bijgebleven.'
Sessie
Tot een jaar geleden werden er regelmatig sessies bij De Gelder
thuis gehouden. Een vaste club van Indische "fans" kwam naar de
Bijlmer om De Gelders voorspellingen te horen. 'Voordat ik een
sessie doe, rook en drink ik de avond te voren weinig en ga vroeg
naar bed. De volgende dag ben ik in de mood, dan komt de fanclub
en gaan we vragen stellen. De Gelder haalt zijn kristallen bol uit
een kast. 'Dat ding kostte honderdzestig gulden, best wel prijzig. Ik
weet niet hoe het werkt, maar het werkt. Hierin krijg ik beeldjes te
zien, het is een soort televisie.' De Gelder krijgt ook hulp van zijn
"stem". Iemand die continu tegen hem spreekt. 'Mijn stem geeft
me nooit uitleg, maar ik weet wel wie het is. Ik hoorde hem zeg
gen dat ik tussen de papieren van mijn vader moest kijken; daar
48 moesson
