Poirrié's perikelen
Kroegtijgers en Salonleeuwen
Agenda
juni-juli
Varen in Indië
tips@moesson.com
Opscheppen is typisch een mannen-
kwaal. Maar vrouwen kunnen er ook
wat van, zij gaan alleen slimmer te
werk. Als een vrouw naast een man in een
sportwagen gaat zitten, kan zij hem het idee
geven dat hij een heleboel voorstelt. Terwijl
ze dit alleen maar doet om haar seksegeno
ten de ogen uit te steken, dus ter meerdere
glorie van zichzelf.
Het elkaar de loef afsteken wordt door man
nen het liefst beoefend in een café. Daar
kunnen ze ongestoord van zich af grauwen
en blazen. Opmerkelijk is dat deze kroegtij
gers in alle geledingen van de samenleving
voorkomen, zelfs in de betere kringen. Maar
daar heten ze salonleeuwen vanwege het
standsverschil. Een leeuw heeft per slot van
rekening iets majesteitelijks en hoort niet op
een ordinaire kruk in een rokerige kroeg.
Gareng
Uitzonderingen op de regel zijn talentvolle
mannen die boven de massa der middelmati-
gen uitsteken. Zij worden vaak onterecht voor
bluffers uitgemaakt. Dit lot was ook Gareng
beschoren. Deze zwijgzame soldaat-chauf
feur had zich op eigen wieken ontwikkeld tot
een allround sporter. Zijn specialisatie was
boksen in de vlieggewichtklasse. Toen ik hem
een keer vroeg of talent en goede begeleiding
noodzakelijk zijn om tot sportieve toppresta
ties te komen, schudde hij zijn hoofd en trok
zijn hemd uit. Vervolgens toonde hij me zijn
wasbord van buikspieren, pompte zijn biceps
en kuitspieren op tot het formaat tennisbal
en zei met gerechtvaardigde trots: 'allemaal
zelf gemaakt.' Hoefde ik niet verder te vragen,
want Gareng's lichaamstaal verklaarde alles.
Opscheppen
Mijn vader was van ongeveer hetzelfde slag
als Gareng. Hij bezat bovendien het bij hoge
uitzondering verleende KNIL-brevet Meester op
alle wapens. Dat betekende onder andere dat
hij een uitstekende schutter was. Dat werkte
er aan mee dat ik zijn ongelooflijke jachtver
haal uit de Pasoendan-periode geloofde. Het
speelde zich af tijdens een grote manoeuvre.
Zoals pa vertelde, lag zijn bataljon in stelling
in het Garoetse toen een motorordonnans van
de regimentsstaf binnenstoof. De man had
een spoedbericht bij zich over een doorbraak
van de vijandelijke 'blauwe troepen' in de
buurt van de Poentjalcpas. En of het bataljon
als de bliksem krachtige tegenmaatregelen
wilde nemen. Omdat pa toevallig in de buurt
was, stuurde de bataljonscommandant hem
met een aantal manschappen naar de plek
des onheils. Toen ze met hun truck derwaarts
snelden, zagen ze in de verte iets door de
droge slokan naast de weg naderen.
Schroeiplekje
Pas op het laatste moment, toen het waar
genomen object met hoge snelheid voorbij
raasde, zagen ze dat het een reusachtig wild
zwijn was. Alert als hij was, brulde pa tegen
de chauffeur dat hij moest stoppen en greep
zijn karabijn. Hij sprong vervolgens in de
slokan, nam de geknielde schiethouding aan,
liet de karabijn op standvizier en loste een
loepzuiver schot. Dat alles in één vloeiende
beweging. Het getroffen zwijn maakte een
halve salto voorover, schoof een tiental meters
op z'n rug verder en bleef doodstil liggen.
Tot grote verbazing van zijn toegesnelde
soldaten konden ze nergens een schotwond
vinden bij het dode dier. Op aanwijzingen
van pa constateerden zij dat de kogel door de
achterste lichaamsopening naar binnen was
gevlogen en via een van de neusgaten eruit
was gekomen. 'Ze ontdekten voor en achter
wel een schroeiplekje maar geen druppeltje
bloed', zei pa. Als je eigen vader je zoiets op je
mouw speldt, twijfel je niet aan zijn woorden.
Al hadden er tien zwijnen achter elkaar door
die slokan gerend, hij had ze alle tien met één
schot neergelegd.
Een beetje opscheppen kan geen kwaad, maar
in het bijzijn van je opgroeiende zoon moet
je wel uitkijken. Zo'n jongen denkt immers al
gauw dat hij zijn geweldige vader nooit kan
evenaren. Daaruit ontwikkelt zich een dijk
van een minderwaardigheidscomplex en zo
heeft onze machosamenleving er weer een
kroegtijger bij. Of een salonleeuw. Dit hangt
er vanaf uit welk nest iemand komt. Koekoeks
daargelaten.
Jack Poirrié groeide
op in Batoeradja en
woont sinds 1951
in Nederland. Elke
maand schrijft Jack
Poirrié in Moesson
over zijn perikelen.
invloeden, ceremonieën, adel, magie en
strijd en dood.
Museum Nusantara, Sint Agathaplein 4-5, Delft.
Tel. 015 - 260 23 58. Informatie: www.nusantara-delft.nl
Van 19 juni tot en met 7 november is in Ma
ritiem Museum Rotterdam de tentoonstel
ling Varen in Indië te zien. Aan de hand van
zes thema's wordt er een beeld geschetst
van de veelzijdigheid van de scheepvaart in
Nederlands-Indië. Aan ieder thema is een
persoonlijk verhaal verbonden. Zo vertelt
Louis Couperus over zijn reizen als 'schrij
vende toerist' en verhaalt een Molukse
jongen over hoe hij aanmonstert op een
marineschip.
Maritiem Museum Rotterdam, Leuvehaven 1,
Rotterdam. Tel. 010-4029264. Informatie:
www.maritiemmuseum.nl
juni 2004 31
